هوش مصنوعی: دوست پرده را از چهره کنار زد و دل من را از من گرفت و خود به جای دل من نشسته است.

هوش مصنوعی: در دل من فضایی وجود دارد که هیچ چیز نمی‌تواند با آن مقایسه شود؛ اینجا مثل یک سلطنت است و خلوتی دارد که تنها به دوستی خاص تعلق دارد، نه به دنیای مادی.

هوش مصنوعی: دل من مکانی است که شماجایگاه پادشاهی فقر و زوال است؛ این مکان مانند آسمان و زمین، محل زندگی گدای دل من است.

هوش مصنوعی: عشق، با اینکه من به خاطر او زندگی می‌کنم و وجودم از اوست، اما تحت تأثیر احساسات و دل‌نگرانی‌های من شکل گرفته است.

هوش مصنوعی: پنجه دلنشین حسن مانند معمار، ساختمان همیشگی را از آب و گل عشق ساخت و بنا کرد در قلب من.

هوش مصنوعی: تو که از سمت غرب خواهان نور و روشنی هستی، بدان که تابش آفتاب اولیه و درخشش آن از سمت شرق دل من می‌تابد.

هوش مصنوعی: دل من مانند کشتی نوح است که در دریای نابودی غوطه‌ور است و ناخدای این کشتی، خداوند دل من است.

هوش مصنوعی: من دیدم که در حال حاضر ضعیف و بیمار هستم و به همین دلیل حق من غذا و دارویی است که بتواند درد درونم را درمان کند.

هوش مصنوعی: توجه من به نرگسی بیمار جلب شده که به من عشق ورزیده و دروازه‌ای به سوی درمان قلب من را گشوده است.

هوش مصنوعی: دل من به گونه‌ای است که بر ملکوت جبرئیل سایه افکنده است، و این اوصاف از دوستان و همراهان دل من به شمار می‌روند.

هوش مصنوعی: دل من به تنهایی از این دنیا و تغییراتش خسته و بی‌صبر است و نمی‌تواند به تو وابسته بماند.

هوش مصنوعی: دل من همچون جوی است که اگر نور و روشنی بخواهد، باید بداند که آفتاب آسمان از نور و روشنایی دل من می‌تابد.

هوش مصنوعی: در جایی هست که هیچ‌گونه محدودیت و جدایی وجود ندارد. اینجا مکان و زمان معنایی ندارد و همه چیز به دل من وابسته است.

هوش مصنوعی: تنها افرادی به آرامش و هدف نهایی خود می‌رسند که با صداقت و دلی پاک گام بردارند، نه کسانی که تنها به ظاهر می‌پردازند.