هوش مصنوعی: عزیزم در کنارم است و من از دلbroken می‌زنم و گریه می‌کنم، در حالی که دوستم در خانه‌ام است اما من به خاطر دوری‌اش از شهر، اشک می‌ریزم.

هوش مصنوعی: چشمانم مانند ابرهایی هستند که باران می‌ریزند و دلم مانند جویباری است که در حال حرکت است. کاش می‌توانستی ببینی چقدر در عشق دلتنگ و پریشان هستم، مانند بارانی که می‌گریزد.

هوش مصنوعی: کشتزار آسمانی با باران من سبز و پر از زندگی است. بدون بهار تو من بیش از اندازه از ابرها اشک می‌ریزم.

هوش مصنوعی: همه مردم به خاطر گرفتاری‌هایشان در حال گریه و اندوه هستند، در حالی که من که از عشق دیوانه شده‌ام، به جای اینکه به آگاهی برسم، در حال اشک ریختن از جنون عشق هستم.

هوش مصنوعی: به گونه‌ای سوختم که خاکستر من به باد رفت، و از آتش این دنیا مانند آینه‌ای که منعکس می‌کند، در حال گریه‌ام.

هوش مصنوعی: این بدن خاکی من باعث شده که روح بلندپروازم از افکار ناپایدار و سطحی غمگین و ناراحت شود. من مانند پرنده‌ای هستم که به دنبال آسمان و آزادی است.

هوش مصنوعی: سال‌ها گذشت و من از حقیقت وجود بی‌خبر ماندم. اکنون که به ارزش‌های حقیقی پی بردم، از شرم و ناراحتی به گریه افتاده‌ام.

هوش مصنوعی: چشم و دامن و اطراف من مدت‌هاست که از اشک خونین شده و من به مدت طولانی بدون حضور تو به جای اشک، خون می‌ریزم.

هوش مصنوعی: در مسیر عشق، مراحل زیادی را پشت سر گذاشته‌ام، اما هنوز موانعی وجود دارند که بدون راهنما در حال فرار از آنها هستم.

هوش مصنوعی: دل من به شدت متلاطم و پر از احساسات است، اما در عین حال آرامش را تجربه می‌کند. همچنان که درونم پر از شور و هیجان است، از چشمانم اشک می‌ریزد.

هوش مصنوعی: به هلالی که ابروی آن ماه را نشان می‌دهد و چهره‌ام را زرد و پژمرده کرده است، می‌گرایم و بر آن اشک می‌ریزم.

هوش مصنوعی: تو در حال ایجاد فضایی آرام برای راهنمای گروه هستی، در حالی که من از ناپایداری روزگار رنج می‌برم و به این حالت شکایت می‌کنم.