هوش مصنوعی: دارم آرزویی که همچون خورشید درخشان، به دور او بچرخم و در بند وسوسه‌ها و زیبایی‌های وجودش گرفتار شوم.

هوش مصنوعی: دل من نمی‌تواند تصویری از وصال او را بسازد، چرا که از شدت حیرت در این پرده هستم و خودم نیز در حیرت او مانده‌ام.

هوش مصنوعی: من هرگز به وصال او نخواهم رسید، اما همین که او را در کنار خود داشته باشم کافیست، زیرا او پادشاه عشق است و من فقط گدای سفره‌اش هستم.

هوش مصنوعی: در توافق جدیدی که می‌بندم، عهد من این است که تا زمانی که زنده‌ام، به‌طور محکم به این پیمان وفادار بمانم.

هوش مصنوعی: دل من از این دلیل روشن شد که ای سالک، اگر چه من مانند خورشید درخشان باشم، اما باید مطیع فرمان آن سلطان هستم.

هوش مصنوعی: یار گاهی به آرامی در زندان قدم می‌زند و من در حسرت هستم که اگر بتوانم، آن گوهر را بدزدم و در زندان او بمانم.

هوش مصنوعی: در ذهن من، یاد و لطف او همچون گنجی ارزشمند است، زیرا من وجودم را در این یاد و محبت او می‌یابم.

هوش مصنوعی: سلطنت و قدرت واقعی در دست عشق اوست. من در عمق وجودم، گدایی برای پادشاه و بنده‌ای از او هستم.

هوش مصنوعی: من قدرت ندارم که از میدان دلبر بیرون بروم، زیرا طاقت من همین اندازه است که در حضور او بمانم.

هوش مصنوعی: دل من به خاطر حسادت به خاک راه، به شدت غمگین و پُر از غصه شده است. ای عشق، چگونه می‌توانم درخواست کمک کنم تا بتوانم در کنار او باشم و در آغوشش قرار بگیرم؟

هوش مصنوعی: اگر عشق تو با دیگری ارتباط برقرار کند، قلب من از حسادت می‌سوزد، حتی اگر جان من به خاطر او باشد.

هوش مصنوعی: من رابطه نزدیکی با خودم داشتم و اکنون در زمانی هستم که به وعده‌ام پایبندم؛ وعده‌ای که بر اساس آن او و من همیشه همدیگر هستیم و انگار هیچ جدایی نداریم.

هوش مصنوعی: آفتاب زیبایی چهره‌ی ایوان من است، روزی که او پادشاه باشد و من نمایانگر ایوان او باشم.