هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی معشوقت همراه جانت باشد، باید تمام وجودت را از قید و بندها رها کنی و تماماً به او بپیوندی.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی به هدف اصلی و ارزشمند خود در زندگی دست یابی، باید از موقعیت‌های محدود و مشکلات کوچک که تو را در خود غرق کرده‌اند، بیرون بیایی و به سوی وسعت و عظمت حرکت کنی.

هوش مصنوعی: ای درویشانی که خود را شاه می‌دانید، بی‌دلیل در دنیای فقر به سر می‌برید و به آرزوی سلطنت فکر می‌کنید.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی دوری و فراق بر سرت سنگینی نکند، باید مثل یک سندان محکم و استوار بایستی و به استقبال مشکلات و چالش‌ها بروی.

هوش مصنوعی: ای جسم خاکی، تو که مانند نقش و نگاری در دیوار هستی، به دنبال گنجی از حکمت باش و از ویرانی و نابودی دوری کن.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی به میدان جدی قدم بگذاری، باید توانایی و قابلیت سوارکاری را داشته باشی. تنها در این صورت می‌توانی به موفقیت و پیروزی دست یابی و در میدان رزم بدرخشی.

هوش مصنوعی: این شعر به این معناست که شیر (نماد قدرت و عظمت) در آسمانی همچون کهکشان، به خاطر یک تکه استخوان (چیزی بی‌ارزش)، هیچ‌گاه به سگی که در حال گدایی است، تنزل نمی‌کند. این بیان‌گر این است که موجودات بزرگ و شکوه‌مند هرگز به خاطر چیزهای ناچیز و بی‌ارزش خود را پایین نمی‌آورند.

هوش مصنوعی: اگر بخواهی بر ترس‌ها و وسوسه‌های درونت غلبه کنی، باید همچون رستم دلیر و شجاع باشی و با خرد و عقل به مقابله با آن‌ها بپردازی.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی به آرامش و صفا دست یابی، باید مانند اسماعیل در وفا قربانی شوی، همان‌طور که ابراهیم با تیغ خود آماده‌است.

هوش مصنوعی: ای که در دریای فنا غرق شده‌ای و در دیدار معشوقه فرورفته‌ای، نگران طوفان نباش.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی زندگی کنی، از همصحبتی با انسان‌های نادان پرهیز کن. چرا که مرگ برای مردان دانا، هم‌نشینی با نادانان است.

هوش مصنوعی: دوستانی که با افراد نادان و بی‌فکر همراه می‌شوند، خود را به اشتباه می‌اندازند و جهل را توجیه می‌کنند. در واقع، همراهی با نادانی تنها باعث افزایش جهل می‌شود.

هوش مصنوعی: تو با زبانی پر از دانش و حکمت سخن می‌گویی، اما در واقع از عقل کسی که واقعاً حکیم است، دور شده‌ای. با این حال، با آن دستان پر از کرامت، همیشه امکان دارد که به دیگران助 کنی و آنچه را به درستی درک نکرده‌ای، نادیده بگیری.

هوش مصنوعی: ای فرزند انسان، سزاوار نیست که از رحمت و نور خداوندی فاصله بگیری و به گردن کشی و شرارت شیطان تن دهی.

هوش مصنوعی: رهایی از بندهای شیطانی و ویژگی‌های حیوانی، یعنی در حقیقت، آزاد شدن از صفات ناپسند و تبدیل شدن به یک انسان واقعی.

هوش مصنوعی: انسان شدن و رها شدن از بندهای خواسته‌های نفسانی، به معنای این است که با خداوند هم‌سیرت، هم‌چهره و هم‌ساز شویم.

هوش مصنوعی: در این دنیا، اندیشه‌ای دیوانه‌وار وجود دارد که همچون برزخی در میان زندگی است. ای خسرو، از این موقعیت هراس داشته باش، زیرا ممکن است به چاه و زندان گرفتار شوی.

هوش مصنوعی: مانند روح الله که از جسم و ماده جداست، چه خوب است که او از رزق و روزی عیسی بهره‌مند شود و در عین حال به چیزی کمتر از این‌ها راضی نشود یا برای مصرف کردن کم‌ارزش قرار گیرد.

هوش مصنوعی: من این و آن را تجربه کرده‌ام و به این نتیجه رسیده‌ام که این‌ها باعث دردسر و گمراهی هستند. درون انسان چه نوع شرکی وجود دارد و چرا باید بار این مشکلات و چالش‌ها را تحمل کرد؟

هوش مصنوعی: به آنچه که در اطرافت هست فکر نکن و با خداوند ارتباط برقرار کن. از سر خودخواهی و منیت خود بگذر و به یکتایی و خداوندی توجه کن.

هوش مصنوعی: اگر فکر می‌کنی که حقیقت و آگاهی پنهان است، باید مراقب باشی که خود را به اتهام و دروغ نیفکنی. از این بیم داشته باش که خودت در معرض اتهام قرار نگیری.

هوش مصنوعی: تو دردهای پنهانی داری که ناشی از یگانگی است، پس برای بهبودی خود وارد این مرحله شو و با کسی همدردی کن تا بتوانی درمان شوی.

هوش مصنوعی: اگر مسیری را در پیش نمی‌گیری و خود را به هدف نمی‌رسانی، شبیه موسی که به هدفش نرسیده است، نمی‌توانی به شایستگی به آنچه می‌خواهی دست یابی. برای رسیدن به هدف باید به‌طور جدی تلاش کنی و مانند چوپانی که مراقب گله‌اش است، به مقصود خود توجه داشته باشی.

هوش مصنوعی: برای هدایت و استفاده بهتر از عقل، باید آن را مانند عصا در دست داشته باشیم؛ چرا که فتنه‌ها و مشکلاتی مانند فتنه فرعونیان وجود دارد که همچون موسی، باید به مقابله با آن‌ها برخیزیم.

هوش مصنوعی: می‌توان فرعون را در آب نیل غرق کرد و می‌توان با عصای حضرت موسی، اژدها را به چالش کشید.

هوش مصنوعی: انسان می‌تواند مانند کسی باشد که طلوع آفتاب را از جیب خود بیرون بیاورد، اما باید به اهمیت و مقام شمس الضحی (آفتاب) پی ببرد و در برابر آن احترام بگذارد و دربان آن شود.

هوش مصنوعی: نور خورشید از ابتدا تابناک بود، و در این جهان ابدی، تنها اوست که به خورشید یاد می‌دهد چطور نورافشانی کند و بدرخشد.

هوش مصنوعی: هر کسی که فقر خود را به نمایش بگذارد و از رهبری و فرماندهی خود صرف‌نظر کند، می‌تواند به مقام و جایگاه بزرگی برسد.

هوش مصنوعی: هرمز و کیوان به خاک تبدیل می‌شوند زمانی که شهریار بر آن خاک قدم بگذارد. به آن خاک نگاه کن که آیا می‌تواند تبدیل به هرمز و کیوان شود؟

هوش مصنوعی: اگر یک مور بتواند به چنان قدرت و عظمت برسد که بر دنیای خود سلطنت کند، بی‌شک نشان از توانایی و اراده‌اش دارد. بنابراین، نباید دست کم گرفت که حتی کوچک‌ترین موجودات نیز می‌توانند به موفقیت‌های بزرگ دست یابند.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی در زندگی به موفقیت برسی، باید خود را تسلیم شرایط و قواعد آن کنی، وگرنه مانند گوی سرگردان بی‌هدف و بی‌جهت در این میدان خواهی بود.

هوش مصنوعی: بدون نگرانی از سر و پا، به دنبال حقیقت بگرد و در این مسیر هرچقدر که می‌توانی، یارت را به همکاری دعوت کن تا به مانند یک بازیکن در بازی چوگان پرشور و فعال شوی.

هوش مصنوعی: اگر عکس نعل یک الاغ بر زمین بیفتد، رهگذران می‌توانند آن را به سنگی تیره و باارزش تبدیل کنند.

هوش مصنوعی: کسی که به ریگ (رمل) آموزش می‌دهد تا به گوهر درخشان تبدیل شود، همان کسی است که به خاک راهی (مسیر) آموخته است تا به طلا تبدیل شود.

هوش مصنوعی: اگر کسی سر wisdom خود را به پایین نگه‌دارد و به نادانی و سخنان بی‌معنا اهمیت ندهد، او می‌تواند به مقام رهبری و هدایت چونان حکیمان بزرگ مانند حکیم رستم و لقمان دست یابد.

هوش مصنوعی: هر فردی از وجود خود و قابلیت‌هایش بهره‌ای دارد که او را از دیگران متمایز می‌کند و همه در حد امکان از نعمت وجود خود بهره‌مند هستند.

هوش مصنوعی: این جملات به مفهوم رهایی از قید و بندهای دنیوی و مادی اشاره دارد. به عبارت دیگر، در تلاش برای آزاد شدن از محدودیت‌ها و وابستگی‌های وجودی، انسان به نوعی خلص و آزادی روحی دست می‌یابد. این فرایند به معنای رها کردن ویژگی‌ها و شرایطی است که فرد را به دنیا و تعلقات آن محدود می‌کند و در نهایت باعث می‌شود تا به جوهر واقعی خود نزدیک‌تر شود.

هوش مصنوعی: تنها راهی که می‌توان از این کفر رهایی یافت، این است که با رضایت و خلوص نیت در دل، به جایگاه ایمان و کعبه برسیم.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی کفر و ایمان را بشناسی و با آن‌ها درگیر شوی، باید به عنوان مهمان بر سفره‌ی سلطان صفا حاضر شوی و از نعمت‌های او بهره‌مند گردی.

هوش مصنوعی: خوان سلطان صفا، به میز غذا یا ضیافتی اشاره دارد که به قدری پربار و دلپذیر است که به خاطر آن، افراد می‌توانند زندگی و جان خود را تامین کنند. به عبارت دیگر، این خوان نه‌تنها مایه‌ی روزی و زندگی است، بلکه به نوعی روح را نیز سیراب می‌کند و به آدمیان حیات و آرامش می‌بخشد.

هوش مصنوعی: می‌توان به مقام والایی رسید و مانند پرنده و ماهی در جهان گردش کرد، اگر بتوانی از نعمت‌های بزرگان و مهربانان بهره‌مند شوی.

هوش مصنوعی: قرآن را درک کن و به معناهای آن پی ببر، زیرا این خود به معنای راضی بودن از خداست. تنها به خواندن ظاهری قرآن بسنده نکن که این خود فضیلتی نیست.

هوش مصنوعی: حفظ ظاهر بدون معنا نیست، اما این ظاهر در واقع دارای ارزش و رازهایی است که در عمق آن، به دنیای عرفان و معرفت می‌ انجامد.

هوش مصنوعی: نور این حکومت از نور خورشید عشق گرفته شده است، و کاخ او به مانند ایوانی است که به این نور روشن است.

هوش مصنوعی: اگر سگی از این در آموخته باشد، دیگر بر او عیب است که با شیر همراه باشد و به صدای شیر درآید.

هوش مصنوعی: اگر مورچه‌ای به این درگاه بخورد و از این سر زمین برود، ننگ دارد که مثل کاه، بی‌فایده و بی‌ارزش به نظر برسد.

هوش مصنوعی: اگر کسی از این درگاه دوستی بگیرد، به مقام بلند و آسمانی دست خواهد یافت؛ ولی اگر به خاطر نادانی دشمنی ورزد، به سرنوشتی نامناسب و بد، همچون پژمان، دچار خواهد شد.

هوش مصنوعی: عقل فعال تو را حمایت می‌کند و آن حمایت به حکم تقدیر است. با قدرت تقدیر، آیا می‌توان به یکسانی آسمان‌ها دست یافت؟

هوش مصنوعی: اگر همواره در این دنیا خواب و خیال باشی و تلاش نکنی، مانند پیلی که بی‌هدف در هند wandering می‌کند، در نهایت به سرنوشتی نامطلوب دچار خواهی شد. برای رسیدن به هدف‌های بزرگ و موفقیت باید تلاش کنی و از خواب غفلت بیدار شوی.

هوش مصنوعی: نرو به سمت هند که جانت در خطر است، چون اگر کشته شوی، جای تأسف دارد که مانند فیل در پی استخوان باشی.

هوش مصنوعی: این هندوستان گویی مانند خورشیدی است که با وجود خود، به عظمت و جایگاهش می‌افزاید و به مقام فرمانروایی هندو می‌رسد.

هوش مصنوعی: از نادانی‌های نفس خود عبور کن و مانند سلمان، در هنگام راز و نیاز به دنبال حقیقت باش؛ زیرا برای رسیدن به مقام سلمان بودن، باید جویای حضرت احمد (پیامبر) باشی.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی به رازهای پنهان و حقیقت‌های عمیق آگاهی پیدا کنی، باید با خضوع و تسلیم در مسیر او قدم بگذاری و در آنجا متحیر شوی.

هوش مصنوعی: من از او به ثروت و دارایی دست یافتم، یعنی این دارایی به سمت بالاترین کمال و رشد می‌رسد و از عمق کمبود و نقص حرکت می‌کند.

هوش مصنوعی: در دوردست کمال چه خبر است، ای کسی که چشم بصیرت نداری؟ در خیابان فقر، صدای نجوا و عبادت خدا به گوش می‌رسد و به حقیقت خود را به صفات عظیم الهی نزدیک می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی زیبایی حقیقی را مانند گل ببینی، باید از رنج و دردهای دل خود عبور کنی، مانند لاله‌ای که از خون و رنج زنده می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی رازهای عمیق و ناشناخته را به دست آوری، باید از خودت و ظواهر ناپدید شوی و در جستجوی حقیقت عمیق‌تری بروی.

هوش مصنوعی: باید ای پرنده‌ای که به تعلیم در آمده‌ای، همچون شاهینی در کنار دست پادشاه باشی و برای پرواز به سوی آسمان جان خود را آماده کنی.

هوش مصنوعی: وقتی که به زیبایی او نگاه کردم، تمام وجودم تحت تاثیر قرار گرفت و بی‌دردسر از حال و اوضاع خودم چیزی جز ویرانی نداشتم.

هوش مصنوعی: یک حقیقت را شناختن و با قدرت‌های فراوان، از هفت آسمان و چهار رکن جهان آزاد شدن.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی موفقیتی به دست آوری و در زندگی‌ات پیشرفت کنی، باید به درگاه سلطان خراسان بروی و برای رسیدن به اهداف خود از او یاری بخواهی.

هوش مصنوعی: تنها در دیوان قضا است که علم رضایت وجود دارد و ممکن است از دیوانگی به جمع دیوانگان پیوست.

هوش مصنوعی: این مسیر عاشقی است، اگر پا در آن بگذاری نترس؛ زیرا ترس از شکست، خود باعث شکست خواهد شد.

هوش مصنوعی: من، که با دوستانم در این مسیر پیمان بسته‌ام، جانم را در راه وفای به این پیمان گذاشته‌ام و در این راه توجه و بصیرت یافته‌ام.

هوش مصنوعی: بهتر است انسان به جای زندگی در شرایط زیرسطحی و گمنام، حتی اگر مجبور باشد سختی‌ها و دردها را تحمل کند. نباید با آنهایی که به دنبال زندگی پایین‌تری هستند، ارتباط نزدیک برقرار کند و خود را درگیر آن‌ها کند.

هوش مصنوعی: آسمان پایین نیست، پس چرا دل را با خوانش تیره و ناامیدی پر کنیم؟ گدای بی‌مقدار برای تامین نان خود، همچون کسی است که خون خود را می‌خورد و به زحمت زندگی می‌کشد.

هوش مصنوعی: ای وکیل کارخانه کل، بدان که قدرت قضا بر اوزان آلودگی تو ناتوان است.

هوش مصنوعی: من به اندازه‌ای که در نظر عموم هستم، سبک می‌آیم و نمی‌توانم با آسمان، که نماد بزرگی و عظمت است، برابر شوم.

هوش مصنوعی: می‌خواهم حالتی پیدا کنم که بتوانم با حضور و عشق تو سرمست شوم و از رنج دوری رهایی یابم.

هوش مصنوعی: به سوی درگاه خدایی که نیازی به ما ندارد، رو آورده‌ایم، خدایی که از هر چه غیر خودش آزاد و رسته است و دچار دگرگونی‌ها و نقصان‌های دنیوی نمی‌شود.

هوش مصنوعی: اگر تو بخواهی، دنیای من با لطف عمومی بهشتی خواهد شد، حتی اگر در گوشه‌ای از زندان باشم، می‌تواند به باغ رضوان تبدیل شود.

هوش مصنوعی: این سه موجود جدید که از چهار مبنای اصلی و هفت بخش به وجود آمده‌اند، چگونه می‌توانند خانه‌ای برقرار کنند یا بنیانی محکم بسازند؟

هوش مصنوعی: چگونه ممکن است یک کودک تازه‌زاد از رحم مادری که قدیم است به‌وجود بیاید، مگر اینکه به شیر مادر وابسته شود و با آن بزرگ گردد؟

هوش مصنوعی: بدون درخواست و خواست پدر، هیچ کس نمی‌تواند در رحم مادر به وجود بیاید و متولد شود.

هوش مصنوعی: اگر به شیر نیوشیده‌ای و از طبیعت پاکی برخوردار نباشی، چگونه می‌توانی از ته دل درباره زیبایی از صمیم قلب سخن بگویی؟

هوش مصنوعی: اگر من نتوانم به روشنی و به طور کامل توحید ذات خداوند را بیان کنم، چه کسی می‌تواند حقیقت کلی و جامع وجود را توضیح دهد؟

هوش مصنوعی: این بیت به مفهوم اتحاد و یکپارچگی اشاره دارد. به بیان دیگر، وجود انسانی که تمام ویژگی‌ها و خصوصیات مثبت را در خود دارد، می‌تواند تا حدی باشد که زمین و آسمان را تحت تاثیر قرار دهد. این شخص به واقعیت‌های عمیق و معنوی دست پیدا کرده و به نوعی تجلی‌گاه بزرگ‌تر از خود می‌شود.

هوش مصنوعی: طبیعت بخار ابر به گونه‌ای آموزش می‌بیند که از نعمت‌های ابتدایی گرفته شده و باران‌های مروارید مانند را در روزهای نِیسان (بهار) تولید می‌کند.

هوش مصنوعی: نیکی و بخشش تو مانند باران بهاری است که بر دل‌های مهربان مانند مروارید می‌نشیند و بر دل‌های دشمن مانند زهر اثر می‌گذارد.

هوش مصنوعی: چنان روحی که در صدف مروارید پیدا شد، می‌تواند مانند مروارید در دهان مار زنده باشد. این نشان‌دهنده‌ی تحول و قالب‌گیری روح است که می‌تواند دچار مشکلات یا چالش‌هایی شود.