هوش مصنوعی: دل من به عظمت و مقام یزدان وابسته است و من در مقابل این مقام، نیکی‌های او را در زندگی خود را خوشحال‌کننده می‌بینم. خوشا به حال کسی که از این سفره‌ی پربرکت یزدان بهره‌مند می‌شود و کارهای او با تأثیر از آن عظمت انجام می‌شود.

هوش مصنوعی: بدان که خوراک حقیقی، نان و آب واقعی است. آب چشمه حیات به انسان زندگی می‌بخشد. وقتی فرد از خودپرستی و دنیاگرایی رها شود، این آب و نان واقعی برای او به دست می‌آید.

هوش مصنوعی: دل همچون دریایی بی‌پایان و وسیع است که سرشار از عرفان و حکمت‌های آموزنده است، مانند مرواریدهایی که در آن به صورت غلتان و درخشان یافت می‌شوند.

هوش مصنوعی: مدرسه‌ای که در آن رازهای نام‌ها را می‌آموزند، جایی است که دل پاک و جان خالص وجود دارد، همان‌طور که در دل کودک دبستانی است.

هوش مصنوعی: در روز قیامت و در واقعیت وحدت، همه چیز با انصاف و توازن سنجیده می‌شود. در این ترازویی که قرار است عمل‌ها و رفتارها را اندازه‌گیری کند، زمین و آسمان در کنار هم قرار دارند و هیچ چیز از آن خارج نیست.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که فراتر از مرزهای آنچه که ممکن است، قلم قدرت خالق وجود دارد و در سایه تدبیر و مدیریت او، همه چیز امکان‌پذیر است.

هوش مصنوعی: چشم من، به خاطر غفلت، به زیبایی‌ها و قداست‌ها بی‌توجه مانده و در آتش اشتباهاتم قرار دارد. درحالی‌که گرفتار دنیا و مشکلات زیادی هستم، نمی‌توانم به کمال و زیبایی توجه کنم.

هوش مصنوعی: درک حدود و نشانه‌های هر چیز پنهانی ممکن است، اما ناپیداها همچنان دارای پایانی هستند که تنها با دانایی قابل شناسایی است. هر چیز مشخص و نامشخص، سرانجامی دارد که به آنجا می‌رسد.

هوش مصنوعی: شهر لا مکان، جایی است که فراتر از هفت اقلیم است و در آن، هیچ مرز و محدودیتی وجود ندارد. در این شهر، مقام و جایگاه هیچ‌کس به محیط و شرایط وابسته نیست؛ حتی یک درویش می‌تواند سلطنت کند و برعکس، یک سلطان نیز می‌تواند درویش باشد. اینجا نشان‌دهنده جایی است که ارزش‌ها و موقعیت‌ها به‌ وسیله معانی عمیق‌تری تعریف می‌شوند.

هوش مصنوعی: اگر خرد و دانش او به حدی باشد که همچون نور درخشان باشد، روحش هم اگر به پاکی آسمان باشد، در این صورت، روزگار و جهان به جشن و شادی می‌پردازند و زمین مانند گاوی است که به شیر آسمان قربان می‌شود.

هوش مصنوعی: شاید تو در بازی چوگان شرکت نکنی و گوی را نیندازی، اما اگر مسئولیت و وظیفه‌ات را درست انجام دهی، بدان که اینجا زندگی به شکل یک چرخ گردان است و تو باید با دقت و مهارت به آن بپردازی.

هوش مصنوعی: ای سالک، اگر به دنبال جان و زندگی هستی، باید به پای صاحبدل جان بسپر. زیرا هر کسی که در پیشگاه معشوق خود جان خود را فدای او کند، همواره زنده خواهد ماند.

هوش مصنوعی: شخصی که شایسته است، باید در زمان مناسب برای معشوق خود فداکاری کند و جانش را برای او قربانی کند. در حقیقت، او باید تمام وجودش را در این راه نثار کند.

هوش مصنوعی: در هنگام دیدار معشوق، از دل خود غافل نشو. ای مسافر، دل آگاه، بهشتی که بر خرابه عشق است، چهره دوست را بهشت واقعی بدان.

هوش مصنوعی: این فرد سوار بر اسب خوشبختی است و از باقی مانده‌های فرهنگ ایرانی، عرش معشوق اوج و بلندی است و خیابان دوست، میدان و نقطه عطف اوست.

هوش مصنوعی: ازلی که با ابد پیوند خورده، نمی‌توانی از آن بگریزی ای جان، زیرا دل تو در این میان است. اگر بتوانی، به او اجازه فعالیت و آزادی بده.

هوش مصنوعی: علی را آشکارتر می‌گویم. یهودی که قلبش مانند کوه سینا است، در سرزمینش، سواری است که از بخشندگی‌های او بهره‌مند می‌شود.

هوش مصنوعی: به جستجوی دریایی بپرداز که نشانه‌ای ندارد و در آنجا می‌توانی مرواریدهایی را پیدا کنی که تأیید کننده وجود آن دریا هستند. در این حالت، ابرهایی که نشان‌دهنده وحدت هستند، باران می‌بارند.

هوش مصنوعی: از دیدگاه عارف، حقیقت وجودی او در نکته‌ای عمیق و اصلی نهفته است. در واقع، این سخن بیانگر این است که تجلیات و نشانه‌های الهی در دل انسان‌های عارف روشن می‌شود. این دل، همانند عرش الهی است که نور و عشق معشوق را از رحمان دریافت می‌کند. به عبارت دیگر، آگاهی و شناخت عارف به گونه‌ای است که او را به حقیقت و معشوق الهی متصل می‌کند و این ارتباط، او را به کمال می‌رساند.

هوش مصنوعی: عناصر و ویژگی‌های عالم وجود در جمع پنج حضرت قرار گرفته‌اند که شامل روحانیات و حقایق عمیق عرفانی هستند. این عالم در لاهوت، به عنوان دنیای معنوی شناخته می‌شود، و در دنیای ناسوت، که مربوط به جسم و طبیعت است، جلوه‌گر است. در حقیقت، همه این جنبه‌ها به یکدیگر متصل هستند و نشان‌دهنده‌ی ارتباط عمیق و روحانی میان آن‌ها می‌باشد.

هوش مصنوعی: دل مانند یک غواص قوی است که در عمق دریا غرق شده و به دنبال گنجینه‌های قیمتی مانند مروارید و مرجان می‌گردد.

هوش مصنوعی: بهتر از پنجره، این چشم دل است که می‌تواند واقعیت را ببیند، اگر با بینش عرفانی روشن شود و به حقیقت انسانی خود پی ببرد.

هوش مصنوعی: در هر مسیری که بروی، باید بترسی و حواس‌ات را جمع کنی. به عمق فکر و احساساتت برو و رازهای عمیق‌تری را پیدا کن.

هوش مصنوعی: تو از شب تا صبح بیدار بودی و به حقیقت نگاه کردی، اما زمانی که صبح شد، حقیقت درخشش خودش را از دست داد و دیگر نمایان نشد.

هوش مصنوعی: کسی که سرش را از دیگران پنهان می کند، به سردار و رهبر پیوند دارد؛ و کسی که از جانش محافظت می‌کند، زندگی‌اش به شمشیر وابسته است.

هوش مصنوعی: هرگاه که در عشق با کفر و بی‌دینی مواجه شوی، نه دینی پابرجا می‌ماند و نه آیینی حفظ می‌شود. وقتی به دنبال راهی برای وصال هستی، نه سر و سرنوشت مشخصی باقی می‌ماند و نه سامان و نظمی برای آن.

هوش مصنوعی: زمانی که بی‌نظمی و بی‌سر و سامانی حاکم می‌شود، نظم و ترتیب تازه‌ای به وجود می‌آید. در شرایطی که فقر و تنگدستی بر جان آدمی سایه می‌افکند، او به نوعی قدرت و مقام دست می‌یابد.

هوش مصنوعی: عاشق و درویشی که در عشق گرفتار است، می‌تواند در دنیای ممکنات به مقام بلندی دست یابد و از محدودیت‌ها و ضروریات زندگی رها شود.

هوش مصنوعی: نفس تو شبیه به دغل‌کاری فرعون است و عقل تو به علم و آگاهی موسی می‌ماند. یکی از آن‌ها به روزگار خوش و قول و فعل نیک هارون اشاره دارد و دیگری به بدبختی و ناخرسندی هامان اشاره می‌کند.

هوش مصنوعی: از خود راضی نباش، زیرا غرق شدن در مسائل دنیوی مثل فرعون شدن است. به یاد داشته باش که همچون موسی، می‌توانی با ایمان و اراده، بر مشکلات غلبه کنی و از آن‌ها عبور کنی.

هوش مصنوعی: این بیت به توصیف یک حالت خاص و عاطفی می‌پردازد که در آن فرد احساس سردرگمی و ناامنی می‌کند. او به نوعی در میان جمعی از افراد مشابه خود، مانند گوسفند در گله، قرار دارد و این احساس او را به سمت یک نیروی راهنما یا مربی (شبان) هدایت می‌کند که می‌تواند او را از این سردرگمی خارج کند. در واقع، این تصویر نمادین نشان‌دهنده نیاز به هدایت و حمایت در مواقعی است که انسان دچار سردرگمی می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر گوسفند خود را در چراگاه ایمن رها کردی، نباید خیال کنی که از خطرات دور هستی، زیرا شیطان همیشه در کمین است و ممکن است به جان حیوان تو آسیب برساند.

هوش مصنوعی: این بیت به زیبایی اشاره دارد به اینکه وجود تو، مانند بلقیس، به خودی خود یک تخت و مقام عالی است. جسم فانی تو، مانند معارف عمیق، معرفت و درک بالایی را در خود نهفته دارد و روح تو، شبیه سلیمان، ویژگی‌های عارفانه و خردمندی را به همراه دارد. در واقع، اینجا به ارزش وجودی و روحی انسان اشاره می‌شود که از دانش و فهم عمیق برخوردار است.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی به اوج و بلندی‌های عالی دست یابی، باید از این جسم خاکی که از هم‌نشینان آسمانی‌اش فاصله گرفته، فراتر بروی و آن را پشت سر بگذاری.

هوش مصنوعی: مراقب باش که به موهبت‌ها و به ظاهر زیبای دنیا اعتماد نکنی، چون ممکن است خطراتی در پس آن پنهان شده باشد. مانند شیری که از پستان مادر دنیا می‌خورد، ممکن است به سم آلوده باشد. پس از آنچه به ظاهر خوب به نظر می‌رسد، بترس و هوشیار باش.

هوش مصنوعی: شیر و زهر را نشان می‌دهد، به‌ویژه وقتی که آفتی در کار باشد. اگر بچه‌ای در این محیط رشد کند، باید از فریب و ترفندهایی که در آن وجود دارد، دوری کند و محتاط باشد.

هوش مصنوعی: صبحگاهان در باغ، غنچه‌ای سرخ و زیبا به چشم می‌خورد که همچون غنچه‌ای می‌درخشد، گویی خون تیرکی در آن جاری است.

هوش مصنوعی: چشم من به خاطر گلی که از خونم رشد کرده، به مانند پیکانی از شکوفه‌های سرزنده باغ، نمایان می‌شود.

هوش مصنوعی: چهره‌ات مانند کهربا سرخ شده و اشک‌هایت مانند یاقوت سرازیرند. رنگ پوستت مثل گل یاقوتی است و لبخندت به زیبایی لعل می‌درخشد.

هوش مصنوعی: این شعر به توصیف تضاد بین زیبایی و خطر می‌پردازد. شخصی با بدنی زیبا و لطیف مانند لاله، ولی با روحی سمی و خطرناک مانند افعی توصیف می‌شود. در اینجا، ناظر یا سخن‌گو از شخصی که چنین صفاتی دارد می‌خواهد که یا دیگران را تضعیف کند یا خودش در وضعیت خطری قرار بگیرد. این بیان نمادین به معنای تعامل قوی بین زیبایی ظاهری و خطرات نهفته در باطن اشاره دارد.

هوش مصنوعی: دوستان، با تمام قدرت تلاش کن تا این زندان را بشکنی، زیرا از همان ابتدا به شدت درگیر مشکلات و چالش‌ها بودی که مثل دندان‌های آب‌دندان به تو فشار می‌آوردند.

هوش مصنوعی: جسد تو همچون پیرمردی ضعیف و بی‌حیات است و مرگ رستم، قهرمان بزرگ، به این آسانی نیست که اگر تیر از الماس بگذاری، نتوانی از خواب او بیدارش کنی.

هوش مصنوعی: در گرداب زندگی گرفتار شدی، مانند اسبی که برایش مرگ زیر سایه تن بسیار بزرگ و قوی بیاید و او همچنان در چنگال آن بماند.

هوش مصنوعی: بدنت مانند سازه‌ای است که در برابر سیل قرار گرفته و اگر این سیل به آن فشار آورد، می‌تواند آن را از ریشه و بنیانش خراب کند.

هوش مصنوعی: هیچ راهی برای مهار سیل وجود ندارد، اگر که با قدرت و شوق خود به راه خود ادامه دهد. همچنین، نمی‌توان نیروی شیر را کاهش داد، حتی اگر سایه‌ای بر سرش باشد.

هوش مصنوعی: در اینجا اشاره به یک دلیر و مقاومتی است که در برابر سختی‌ها و مشکلات زندگی وجود دارد. دلی که در برابر رنج‌ها و دردها خستگی را حس نمی‌کند و تفاوتی بین این سختی‌ها و آزمون‌ها نمی‌بیند؛ به عبارتی دیگر، این دل از مشکلات نمی‌هراسد و با شجاعت با آن‌ها مواجه می‌شود.

هوش مصنوعی: تو، تجلی وجهه رحمان هستی و نفسی که به شیطان مجال می‌دهد دل ابلیس را. حال یا او را از بین ببر یا او را مسلمان کن.

هوش مصنوعی: اگر مسلمان دیو را از سر راه بردارد، انسان می‌شود و با فرمان خداوند به هستی و عدم در می‌آید.

هوش مصنوعی: اگر به مانند دریا باشی، قدر و عظمت دریا را در می‌یابی؛ و اگر به صورت انسان درآیی، مقام و شرف او را خواهی شناخت.

هوش مصنوعی: نمی‌خواهم توصیف کنم که چطور آفتاب وجود انسانی را روشن می‌کند؛ زیرا اگر از این گفته بگویم، دیگر هیچ ستاره‌ای و حتی چیزهای شیرینش باقی نمی‌ماند.

هوش مصنوعی: وقتی که قطره‌ای از خود بگذرد و به فنا برود، به دریایی از بقای جاودانی تبدیل می‌شود. اگر این قطره از فنا سخن بگوید، وجودش به‌وضوح دلیل این تغییر و تحول را نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: مردان خدا مانند کشتی‌ها هستند که ناخدای آن‌ها خداوند است. آن‌ها در دریایی از چالش‌ها و مشکلات حرکت می‌کنند که ساحل آن‌ها در میان امواج طوفانی غرق شده است.

هوش مصنوعی: در آن دریا، می‌توانی از هر قطره، گنجینه‌ای از گوهرها را بیابی، زیرا هر قطره، ثروت و ارزش زیادی را در دل خود پنهان کرده است.

هوش مصنوعی: برای به دست آوردن گوهر انسانی، در بهشت جوانان و حوریانی وجود دارند که از شهوت و حرص و تمایلات دنیوی آزادند. حوریان و جوانان آنگونه‌اند.

هوش مصنوعی: از دل انسان کامل، دانشی بیاموز که این جسم، تجلی کلام الهی است و عنوانی الهی دارد.

هوش مصنوعی: اگر انسان در سایه‌های وجود خود، حقیقت وجودش را ببیند، می‌تواند آینه‌ای از عالم غیب باشد که از روحش تا خونش تاثیر می‌گذارد.

هوش مصنوعی: در زمانی که جبرئیل ندا زدد که من خدا هستم، آنگاه در دره‌ای امن، بیرون از دست‌های مریم، نوزادی که فرزند عمران است به دنیا آمد.

هوش مصنوعی: منصور که خود را حقیقت می‌خواند، به تیرک دار زندانی شده است. او آتش عشق را در دل دارد که مانند شعله‌ای سوزان و پرحرارت است. نباید او را در بند و خاموشی نگه داشت، بلکه باید اجازه داد که آتش وجودش آزادانه بتابد.

هوش مصنوعی: من کسی هستم که در خاک توحید زندگی می‌کنم و در این دنیا فقیر هستم. این سرزمین خاص من به‌خاطر خلوص و خالصی‌اش، بار سنگینی بر دوش من گذاشته است.

هوش مصنوعی: من نگهبان دروازهٔ سلطانی هستم که قلبم به آن تعلق دارد. آستانهٔ این باده‌گاه، مانند قوس‌های زیباست و او (سلطان) نزدیک‌ترین فرد به عرش و مقام بلندی است.

هوش مصنوعی: در جایی که او به عنوان مدیر کاملاً صاحب‌نظر وجود دارد، همچون قطب که مرکز دایره است و عقل را در اختیار دارد، نه اینکه در گردون و چرخش آن گرفتار شود.

هوش مصنوعی: این بیت به توضیح مقام و جایگاه ویژه‌ای از شخصیتی با عظمت می‌پردازد که او را به عنوان محور و اساس کمال در نظر می‌گیرد. او را به عنوان کسی می‌شناسد که در میان دیگران قدر و منزلتی خاص دارد و به نوعی می‌تواند نمایانگر بهترین و برترین ویژگی‌ها و صفات باشد. در زبان ساده، به این معناست که این شخص کامل و بی‌نقص، منبع الهام و کمال است که بر سایرین تاثیر می‌گذارد.

هوش مصنوعی: امام همه پیامبراَن، احمد، هدایت‌گر بزرگ، است که در عروجش میان عرش و زمین هیچ تفاوتی نمی‌بیند.

هوش مصنوعی: شه‌ای که به‌ظاهر درخشنده است، در واقع از سفر باطن و حقیقت خود به مقام‌هایی دست یافته است. او رفیق و هم‌نشین عرش است، و عملاً عقل، دل و جانش را در این سفر به‌کار گرفته است.

هوش مصنوعی: من از وضعیت و حالت‌های مختلف پاک و خالص هستم و در خارج از قضا و قدر او از موجودات و آثاری که به دست دیگران است، مبرّا هستم.

هوش مصنوعی: در اینجا گفته می‌شود که نه انسان از گندم فریفته می‌شود که تبدیل به موجودی شرور شود، و نه شیطان از انسان ناشی می‌شود تا ثمری تلخ و نامرغوب به بار آورد. به نوعی اشاره به این است که نه نیکی از بدی به وجود می‌آید و نه بدی از نیکی.

هوش مصنوعی: نگو که آنجا چه کسی بود؛ معشوق من به شرطی وجود دارد که ذاتش همیشه میزبان باشد و هیچ کس جز او مهمانش نیست.

هوش مصنوعی: در صورتی که در محیطی باشی که از معرفت و شناخت بهره‌مند نیست، به راحتی ممکن است کسی که به کفر گرویده است، ایمان او را نیز تحت‌تأثیر قرار دهد و از بین ببرد.

هوش مصنوعی: به او ایمان بیاورید که این ایمان همان توحید است. او را به توحیدش اعتراف کنید که تفسیر قرآن اوست.

هوش مصنوعی: هر کسی که ادعا می‌کند کسی که می‌بیند و کسی که می‌پیماید، جز حق وجود ندارد. این بیان به معنای نفی هر وجود دیگری است جز حق.

هوش مصنوعی: عقل، مثل یک زنجیر، نمی‌تواند بر پای شتری که نطقی دارد، محکم شود؛ زیرا کسی که از عشق دیوانه شده، خود عشق را دیوانه‌کننده می‌داند.

هوش مصنوعی: بدن من نمایانگر خودم است، سینه من جلوه‌گاه قدس است. دل من پاکی و خلوص دارد، مانند درخت طور و من همانند موسی، فرزند عمران هستم.

هوش مصنوعی: جز ایمان به یکتایی خدا، نمی‌توان به حقیقت دیگری دست یافت. عشق آموزش‌های خاص خود را دارد و دوست به عنوان معلم و دل به عنوان کودک، در این یادگیری نقش دارند.

هوش مصنوعی: جز در حالت خالص و بدون واسطه، کسی نمی‌تواند حقیقت را ببیند. هیچ پوششی نمی‌تواند حقیقت را بپوشاند و خود را در میان وجود پنهان کند؛ در نهایت همه در برابر حقیقت عریان و بدون زبان هستند.

هوش مصنوعی: به خاطر داشته باش که از طریق ظاهر و معانی می‌توان به عمق وجود انسان و ارتباطش با عالم ملک پی برد. اما افراد نادان این مطالب را نمی‌فهمند و فقط به ظواهر محدود می‌شوند.

هوش مصنوعی: اگر انسان خوبی نباشد، شیطان به راحتی می‌تواند او را گمراه کند. در این صورت یا به ایمان می‌رسد یا به بلاهایی دچار می‌شود که او را از پا در می‌آورد.

هوش مصنوعی: اگر عقل و ایمان در کار نباشد، موجودات بی‌جان و گیاهان و حیوانات از انسان بهترند. این عقل و ایمان مانع از نیکی و احسان او به دیگران می‌شود.

هوش مصنوعی: ایمان و دانش و نیکوکاری، همگی از حقیقت والاترند و گوهر وجودشان بی‌نظیر است. او که سلطان حقیقت و تحقیق است، همچنین علم و گوهر وجودش را در خدمت خود دارد.

هوش مصنوعی: اگر در علم نفی (عدم) مهارت پیدا کنی، از درد و رنجی که داری رها خواهی شد. در واقع، مشکل تو به اثبات وجود خودت و نفی موانع مرتبط است؛ و رفع این مشکل نیاز به درمان دارد.

هوش مصنوعی: اگر توحید محقق شود، تمام مکان‌ها و امکانات از بین می‌روند و فقط کمال مطلقی باقی می‌ماند که هر نقصی را به کمال می‌رسد.

هوش مصنوعی: ای خلیل، در این زمان که ماه و خورشید در غروب هستند، بدان که محبوب تو از سمت شرق دل می‌تابد و مانند خورشیدی درخشان است.

هوش مصنوعی: من و تو و او همه در واقع یک نام داریم و این نام شامل معانی گسترده و کاملی است. اگر از آغاز این موضوع را بررسی کنی، در می‌یابی که همه چیز به یک منبع واحد برمی‌گردد.

هوش مصنوعی: بگو خدا، سپس آنها را رها کن. چه بگویم؟ همه آیات قرآن جز وحید، چیزی نیست از الف تا یا.

هوش مصنوعی: به عنوان یک مدیر، باید بر این نکته توجه کنی که در این شعر به وحدت و یکپارچگی اشاره شده و این موضوع را از ظاهری نه چندان زیبا، در عمق کائنات و وجود، می‌توان کشف کرد. در اینجا، اشاره‌ای به نور و زیبایی شمس خراسان نیز وجود دارد که نمادی از روشنی و هدایت است.

هوش مصنوعی: اگر کسی بتواند معمای ولایت را درک کند، به آنچه که می‌طلبد خواهد رسید و در نتیجه، سختی‌های دنیا برایش آسان خواهد شد.

هوش مصنوعی: اگر از خودت بگذری و فانی شوی، خدا آشکار می‌شود. پس بیهوده او را به پنهانی متهم نکن.

هوش مصنوعی: اگر امکان دیگر نیست، پس واجب نیز ممکن نخواهد بود. وقتی امکان از میان رفت، واجب نیز به وضوح نمایان می‌شود، و این نشان از پاکی و بی‌نهایتی او دارد.