سعیدا » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۷

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>او با تو همیشه و تو بی او عجب است</p></div>
<div class="m2"><p>او صاحب خلق است و تو بدخو عجب است</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>هر سو نگری جمال او نیست عجب</p></div>
<div class="m2"><p>اما دل تو رفته به هر سو عجب است</p></div></div>

دیوان سعیدا نقشبندی یزدی به کوشش رضیه رضائی تفتی - رضیه رضائی تفتی - تصویر ۳۳۰

شمارهٔ ۸

او با تو همیشه و تو بی او عجب است
او صاحب خلق است و تو بدخو عجب است
هر سو نگری جمال او نیست عجب
اما دل تو رفته به هر سو عجب است

هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات به رابطه عاشق و معشوق اشاره دارد. او می‌گوید که معشوق همیشه با عاشق است، اما عاشق بدون معشوق احساس عجیبی دارد. معشوق خالق زیبایی‌هاست و در هر جا که نگاه کنی، زیبایی او وجود دارد، اما دل عاشق در جستجوی او در همه‌جا سرگردان است. این بیت‌ها نشان‌دهنده تنهایی و وابستگی عاشق به معشوق است.

شمارهٔ ۶

شمارهٔ ۷

هوش مصنوعی: عجب اینکه او همیشه با توست ولی تو بدون او هستی. او دارای ویژگی‌های خوب و نیکوست و تو ناامید و بدخلق هستی.

او با تو همیشه و تو بی او عجب است

او صاحب خلق است و تو بدخو عجب است

هوش مصنوعی: در هر جهتی که نگاه می‌کنی، زیبایی او را نمی‌بینی، ولی جای تعجب اینجاست که دل تو به هر طرف رفته و در این باره شگفتی وجود دارد.

هر سو نگری جمال او نیست عجب

اما دل تو رفته به هر سو عجب است

شمارهٔ ۷

اطلاعات

برگردان به زبان ساده