هوش مصنوعی: به ما نگاهی بینداز که جان‌ها را قربان کند، از آن چشمی که مجنون را در بیابان‌ها به شیدایی می‌کشاند.

هوش مصنوعی: چرا از عاشقان رو و چهره‌ات را پنهان کرده‌ای؟ صدای بلبل عاشق، شبیه به رنگ گل است و به همین دلیل در باغ‌های گل، پژواک می‌شود.

هوش مصنوعی: ابروهای قوس‌دار تو همچون کمانی است که به نظر می‌رسد تیرهای مژگان تو، از هر طرف به قلب من می‌خورد و مرا آزار می‌دهد.

هوش مصنوعی: پیدایش اندیشه و خیال از زیبایی‌های او موجب شد که فقر به وضوح نمایان شود و حتی عقل کل نیز از این وضعیت بهره‌مند گشته و در سرزمین‌های بیابانی ظاهر شد.

هوش مصنوعی: وقتی غبار خط بر روی چهره‌اش نمایان شد، خداوند به گواهی دادن بر دین حق، دستورهایی را به هر سو فرستادند.

هوش مصنوعی: به نام او، باعث افتخار هر دو جهان است. شکل انسان بدون ذکر نام او، هیچ زیبایی و ارزش خاصی ندارد و دیوان شعرها بدون نام او جذابیتی ندارند.

هوش مصنوعی: از یک موجی که در دریای وجودش ایجاد شد، دو جهان به شور و هیجان درآمدند. چگونه می‌توان صفات او را بیان کرد و به یاری شبستان‌ها (محل سکونت) قرار داد؟

هوش مصنوعی: از مجنون بپرس، زیرا در این مسیر، دانای پیر به نادانی خود اعتراف می‌کند. در حالی که عشق مانند کودکی، در مدرسه‌ها، بر همه استاد شده است.

هوش مصنوعی: پاپرستیش پای عاشقان باعث شد که آسمان در دور خود به دور این نقطه بچرخد، چون پرگار که دور یک نقطه می‌چرخد.

هوش مصنوعی: عاشقان و اهل معرفت از ابتدای زمان نتوانسته‌اند با خود شراب‌نوشی بیاورند، زیرا آن‌ها با نشئگی حاصل از آن پیمانه، تمامی قراردادها را زیر پا گذاشته‌اند.

هوش مصنوعی: کسی می‌تواند از لطافت و زیبایی موهای محبوبش بهره‌مند شود که مانند گلی در آغوشش، دلی رنجیده را نداشته باشد و از بی‌قراری‌های عشق رنج نبرد.

هوش مصنوعی: از ناپایداری و عدم ثباتی که در وجودتو هست، هرگز نمی‌توانی به هدف‌های بزرگ دست پیدا کنی. تو فقط با عبور از سختی‌ها و مسیرهای دشوار می‌توانی به موفقیت دست یابی.

هوش مصنوعی: چشمان بدذات او به قدری پرغرور و تند است که مثل تیرهای تندی به جان من آسیب می‌زند. این آسیب نه به خاطر مژگان او، بلکه به خاطر غیرت و خشم نگاهش است.

هوش مصنوعی: وقتی به کمال و رشد خود رسیدم، این حقیقت برایم روشن شد که هر کسی به طور خاص، از نعمت‌های خداوند بهره‌مند شده و هر یک به نحوی از لطف و کرم او سامان یافته‌اند.