هوش مصنوعی: جز لاله، چشم سیاه دیگری در انتظار ما نیست و تنها دل شکسته‌ ما می‌تواند پناهگاه ما باشد.

هوش مصنوعی: چشم ما در انتظار آرامش است و به خاطر آن، مانند پنبه‌ای سفید و نرم، به آرامش رسیده‌ایم، اما دل ما هنوز با درد و تیره‌سودن درگیریم.

هوش مصنوعی: آب تازه و زلالی که از موج‌ها به گیاه ما می‌رسد، همواره به مانند اثر آرامش‌بخش شمشیر آبدار است.

هوش مصنوعی: برای محافظت از آسیب‌های حوادث، به خط زیبای هنر، دور ماه ما یک هاله کشیده‌اند.

هوش مصنوعی: زمانی که عمرمان در این دنیای خاکی سپری می‌شود، هر لحظه ناامیدی تیرهای غم را به سمت ما پرتاب می‌کند.

هوش مصنوعی: به خاطر تو به هر سو می‌نگرم و در نگاه تو افتاده‌ام، اما همچنان از چشمت دور نیستم. در هر جا که بروی، نشانه‌هایی از محبت من مانند برگ‌های کاه وجود دارد.

هوش مصنوعی: اگر به چیزهایی که تو دیروز انجام داده‌ای باور نداری، ما هستیم که بر دل و جان تو گواهی بدهیم.