هوش مصنوعی: کمان ما از هر گونه نیرنگ و حسادت خالی است، مانند تیری که هیچ‌گونه پیچ و تابی ندارد.

هوش مصنوعی: اگر هدف ما چیزی جز رسیدن به مقصود نباشد، هیچ سرنوشت دیگری نمی‌تواند بر ما تاثیر بگذارد، حتی اگر شانس بازی به بی‌پولی ما منجر شود.

هوش مصنوعی: در یاد او، هیچ کلامی حتی به اندازه یک موی نازک هم تأثیری نداشت، هر چند که ما زبانمان را به درد و جراحت در دهانش کشیدیم.

هوش مصنوعی: در جایی که جز ناتوانی چیز دیگری وجود ندارد، کاروان ما چه چیزی را می‌تواند ببرد جز بار عدم و نیستی؟

هوش مصنوعی: به خاطر دوری محبوب، موهای سیاه به سفیدی بدل شد و غم و اندوه، رنگ سیاه به من داده است.

هوش مصنوعی: در انتظار صدای دلنشین، چون بلبل، دیگر حیات در آشیانه‌ام از بین رفته و تنها خاری در دل دارم.

هوش مصنوعی: آسمان همچون چشمان حیرت‌زدهٔ نرگس، منتظر است تا داستان ما را بشنود.

هوش مصنوعی: باغ دل همیشه شاداب و سرزنده نیست؛ دل ما داغ دیده است و لاله‌ها به خاطر آرزوهای ناپیدایشان زود پژمرده می‌شوند.

هوش مصنوعی: اگر ذره‌ای از نور حقیقت به ما برسد، خورشید مانند سایه‌ای از کنار ما خواهد رفت.

هوش مصنوعی: حقیقت ما در خوشی و ناخوشی خود را نشان می‌دهد؛ داستان ما در مکان‌های مذهبی مانند مسجد و کنشت روایت می‌شود.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که افرادی که صفات نیکو دارند، مانند گرگ در میان ما ظاهر شده‌اند و به نوعی شبیه به یوسف در این جمعیت هستند.