هوش مصنوعی: به خاطر فکر کردن به آن گل با چهره زیبا، به خودم آسیب می‌زنم و در عوض باغی از گل‌ها را تصور می‌کنم.

هوش مصنوعی: از دنیای پرزرق و برق و خوشگذرانی غافل نشو، چرا که در نهایت، چیزهایی که به نظر می‌رسند نرم و لطیف هستند، ممکن است به آتش و خطر تبدیل شوند.

هوش مصنوعی: دل من از نگاه او چیزهایی را چشیده که همیشه در پی بیماران و دلسوختگان می‌گردد.

هوش مصنوعی: وقتی به قلب شخصی که تسبیح می‌گرداند نگاه کردم، متوجه شدم که در تسبیح او ذکر و نام‌هایی ذکر می‌شود، ولی در دلش به دنبال ثروت و دارایی است.

هوش مصنوعی: به محض اینکه انسان خود را از درون آشفته و ناآرام کند، آن‌گاه می‌تواند زیبایی و عظمت را ببیند. درست مانند گلی که وقتی پژمرده می‌شود، بر روی دستار می‌چرخد و زیبایی خود را نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: چرا یاد تو در دل‌ها زندگی نمی‌بخشد، وقتی که تصویر تو حتی در خواب هم دل را شاداب و بیدار می‌کند؟

هوش مصنوعی: وقتی که مرغی در حال نیمه‌جان شدن است، دیگر نمی‌تواند آرام بگیرد. به همین ترتیب، سر منصور به خاطر بی‌تابی‌اش بر روی دار می‌چرخد.

هوش مصنوعی: وقتی که عشق به من رسید و مرا بی‌برگ و بی‌صدا کرد، فهمیدم که در نهایت وجود من به ساز موسیقی تبدیل می‌شود.

هوش مصنوعی: سعیدا، نگران نباش اگر امروز تنها هستی و زمین‌گیر شده‌ای، زیرا فردا کسی به کمک تو خواهد آمد که بر مراتب و درجات روحانی است و می‌تواند تو را نجات دهد.