هوش مصنوعی: از هر بی وفایی در مورد وفاداری من نپرس، چون هیچ‌کس جز در زمان مخصوص خود نمی‌داند که من چه صفایی دارم.

هوش مصنوعی: دل من چه ارتباطی با این جسم ضعیف و بی‌حال دارد، که استخوان‌هایم نمی‌توانند شکار همای مرا (پرنده‌ای آزاد و خوشبخت) کنند.

هوش مصنوعی: دیشب هیچ غمی از مرگ نداشتم، اما آتش درونم به شدت شعله‌ور بود و داغ و سوز مرگ را درون خودم حس می‌کردم.

هوش مصنوعی: وقتی که افرادی که به دروغ و تظاهر متکی هستند، دور و برم هستند، به من زخم نزن و سیاه‌چادر من را نزن، بلکه به شراب رنگین در جام بزن.

هوش مصنوعی: هرچند که نگاه تو باعث آسیب و نابودی من شده است، اما از لب‌های سرخ و دلربایت، بهای جانم را بستان.

هوش مصنوعی: به کمک شراب، هر مشکل و دشواری که دارم را برطرف کن و نقشی از بوریای من را بر روی آب ترسیم کن.

هوش مصنوعی: بیشتر از دو یا سه جام بنوش تا از خودم رهایی یابم. با آب و خاک این میخانه، اساس وجودم را بنا کن.

هوش مصنوعی: با امیدی خوش به این فکر هستم که شبی فرارسد که این غزل را به او برساند و دعاهایم را تقدیمش کند.