هوش مصنوعی: ای خضر، که به تو خو گرفته‌ام، بهتر است که شراب تلخ بنوشم تا اینکه بخواهم از آب حیات بهره‌ ببرم.

هوش مصنوعی: عابدی که پیش روی تو ایستاده، خود را از تو جدا می‌داند و می‌خواهد تو را به تلخی پاسخ دهد؛ اما انصاف این است که نباید به او پاسخ تلخی بدهی.

هوش مصنوعی: لذت نادانی و بی‌خبری از آگاهی بهتر و شیرین‌تر است و خواب شیرین و دلپذیر از همه‌ی احساسات و واقعیت‌ها، بسیار بهتر و دلپذیرتر است.

هوش مصنوعی: تو به خاطر خشم خود رهایی را بستی و به خاطر من، شیرینی را به قتل رساندی. از کمربند تو، پیچ و تاب تلخی به وجود آمد.

هوش مصنوعی: هیچ فرد عاقلی باقی نماند و باده‌ی شراب از شرم چشمانت به اوج خود رسید، وقتی که به مردم عتاب تلخی کردی.

هوش مصنوعی: آنها نمی‌دانند که لذت‌های بی‌پایانشان چه حالی دارد، زمانی که فردا به حساب اعمالشان رسیدگی شود و تلخی آن را بچشند.

هوش مصنوعی: ما دیگر ناراحت و دلگیر شده‌ایم، ای سعید! عطر این کباب تلخ باعث آشفته‌گی دل ما شده است.