هوش مصنوعی: به چهره محبوب من با جرأت نگاه نکن، مانند خاکی که پشت مار در آتش است.

هوش مصنوعی: از جهان و زندگی کناره‌گیری کن، مانند آفتابی که چهره‌اش زرد است. هرچند از در به در و بی‌پروا می‌گذری، اما این حالت هنوز وجود دارد.

هوش مصنوعی: اگر موهای یار مثل زلف سیاه باشد، نگذار که با زور شانه زدن، آن موها به شکل گستاخی درآید.

هوش مصنوعی: به خطوط و حرکات چهره زیبای معشوق دل نباز و حیران نشو، زیرا از دانایی و آگاهی به دنیای پر خطر و بیکران وارد می‌شوید.

هوش مصنوعی: اگر به ابروی او چشم بدوزی، جان را هم فدای او کن و از او محافظت نکن، چرا که در برابر شمشیری که بی‌سپری به آن نزدیک می‌شوی، خطرناکتری.

هوش مصنوعی: من به عنوان یک انسان نیازمند، چه می‌توانم بکنم برای کسی که تنها با پول و ثروت به او نزدیک می‌شوند و دیگران را جرات نمی‌کنند به او نزدیک شوند.

هوش مصنوعی: با جان خودت بازی نکن، چرا که من به تو گفتم به آن سمت نرو و بی‌پروا نگاه نکن.