هوش مصنوعی: صدای حق به گوش عرش می‌رسد با سخنی باریک و زیبا که از چهرهٔ دلپذیر، خوش‌خطی بیشتری دارد.

هوش مصنوعی: هر چیزی که به گوش می‌رسد و هر آنچه که در نظر می‌آید، نشانه‌ای از اتحاد وجود و حقیقتی روشن است.

هوش مصنوعی: اگر در میان دانشمندان کسی را مشاهده کنی که به دلش نام کتابی که خداوند آن را توضیح داده، نقش بسته است، به او توجه کن.

هوش مصنوعی: در این دنیا به دقت نگاه کردیم و متوجه شدیم که ذات همه چیزها زیبا و دلنشین است.

هوش مصنوعی: جهان به مثابه سجاده‌ای است که مهره‌های آن، مانند دانه‌های تسبیح، خاکی هستند. این تسبیح برای انسان خاکی به شمار می‌آید، نشان‌دهندهٔ ارتباط او با زمین و مخلوقات دیگر.

هوش مصنوعی: این بیت به مضمون نوشیدن از قدسیت و انرژی زندگی اشاره دارد. با اشاره به خورشید و نیروی نوری آن، نویسنده از ما می‌خواهد که با عشق و شوق به زندگی نزدیک شویم و از آن لذت ببریم. به نوعی، این دعوت به بهره‌برداری از زندگی و خوشی‌هاست، تا از آن بهره‌مند شده و به آرزوهایمان برسیم. خضر و مسیح، به عنوان نمادهای امید و معرفت، به ما یادآوری می‌کنند که با درک و پیگیری اهداف‌مان، می‌توانیم به کامیابی دست یابیم.

هوش مصنوعی: دل را برای آرامش جسم ناتوان نکن، زیرا این کار نشانه‌ی زیرکی نیست که راحتی جسم را بر صفای دل ترجیح دهی.

هوش مصنوعی: دو چیزی که مانع سعادت من شد، یکی سجاده بود که در میکده رها کردم و دیگری تسبیح که از یاد بردم.