هوش مصنوعی: در پیچ و خم موی او دل نمی‌تواند آرام بگیرد، مانند کتان که در برابر فشار تاب نمی‌آورد. همچنین، نمی‌توان از شب زیبای مهتاب لذت برد و کام دل را پر کرد.

هوش مصنوعی: وقتی که نگاه تلخ و ناامیدکننده‌ای وجود دارد، هیچ چیز نمی‌تواند طعم شیرین و خوشایند زندگی را به وجود بیاورد. حتی اگر زندگی فرصتی به ما بدهد، باز هم نمی‌توانیم آن را به درستی و به طور کامل بهره‌برداری کنیم.

هوش مصنوعی: به سادگی پیدا کردن افرادی که ویژگی‌های کامل و بی‌نقص دارند را آسان نپندار. کسی نمی‌تواند لحظه‌ای از آب گل‌آلود سیراب شود.

هوش مصنوعی: برای اینکه طبع سنگین و سختی نرم و ملایم شود، باید زحمت کشید و جهد کرد. هیچ‌کس نمی‌تواند از سنجاب، یعنی موجودی کوچک و چابک، انتظار داشته باشد که به راحتی با سختی‌ها کنار بیاید.

هوش مصنوعی: دریای اراده و همت فردی خوشبخت، به فعالیت و جنب و جوش افتاده است، به گونه‌ای که ظرفی دارد که حتی یک کف آب نمی‌تواند در آن نگه‌داری شود.