هوش مصنوعی: دل از تکرار لذت‌های بهشتی و زیبایی‌های حوری‌ها خسته و دلزده شده است و آنقدر مشغول لذت‌های دنیوی و خوشبو کردن خود با عطر صندل شده که دچار سردرد و دردسر شده است.

هوش مصنوعی: سرنوشت من نگذاشت که بر ایمانم باقی بمانم و قدرت بی‌دینی بر دین من غلبه یافت. زیبایی یارم به قدری مرا درگیر کرد که نتوانستم از آن بگذرم.

هوش مصنوعی: عاشقان فراوانی که وجود دارند، باعث شده‌اند تا زیبایی و خوبی از آن‌ها جلوه‌گر شود. مانند شمعی که به خاطر رفت و آمد پروانه‌ها، شعله‌ورتر می‌شود و از آن‌ها انرژی می‌گیرد.

هوش مصنوعی: امروز رفتارهای او که باعث ناراحتی می‌شود، بی‌دلیل نیست؛ چرا که دیشب او با لب‌های زیبا و دلربایش بوسه‌هایی به من داد که شادابی را به من هدیه کرد.

هوش مصنوعی: ما در تلاشی هستیم که راهی به سوی خود و حقیقت‌مان پیدا کنیم. فردی که دین را رها کرده، به صورت ناخواسته به کفر و بی‌ایمانی دچار شده است.

هوش مصنوعی: ای پروانه، از شمع بیاموز که چگونه جان خود را به آتش می‌سپارد. او با اینکه می‌سوزد، در نهایت شعله را در آغوش می‌گیرد.

هوش مصنوعی: هر جا که دختری زیبا و دلربا را مشاهده کنیم، می‌توانیم درخواست کنیم تا او را به ما معرفی کنند، زیرا مانند یوسف زیباست و می‌توان او را با ثروت به دست آورد.

هوش مصنوعی: با اینکه تندخویی و شدت عمل در گذشته برای این شخص وجود داشت، اما به تدریج و به آرامی در این مکان تبدیل به فردی آرام و متین شده است و در نهایت حالتی از سکون و خاموشی به او دست داده است.

هوش مصنوعی: دل خود را بدون ترس و با شهامت بروز داد و جانش را در خطر گذاشت. او با وقار و خونسردی، عشقش را فدای سختی‌ها و دردها کرد و از عذاب و رنجی که به او وارد می‌شود، بی‌پروا گذشت.