هوش مصنوعی: موسى (کلیم الله) در زمانى که به کوه طور سینا رفت، با صداى بلند فریاد زد و از زیبایى بتی که دارد صحبت کرد. این بت آنچنان تماشایی است که کوه هم از جاى خود تکان خورد.

هوش مصنوعی: از آن روز که به او یادآوری کردند شهادت دهد، شمشیرش مانند مسیحا خاموش شد و عصای موسی از دستش افتاد.

هوش مصنوعی: ای ساقی، بگذار تا ظاهر شود؛ از در مسألهٔ زاهد، آن ساغر می را بپوشان، زیرا که آب از روی مینا (ظرف زیبای شراب) افتاد.

هوش مصنوعی: آیا دوباره آن فرد بدخلق برمی‌گردد تا من از نیازهایم بگویم، همان روزی که او با غرور رفت و آنچه را که با ما انجام داد؟

هوش مصنوعی: باد بهاری، با زلف‌های پریشان و نامنظمِ محبوبم، حلقه‌ای را باز کرد و عطر خوش عنبر را به همراه خود به دشت و بیابان‌ها برد.

هوش مصنوعی: زمین زندگی ما در حالتی از ناراحتی و ناامیدی قرار دارد، زیرا تمام آب حیات و انرژی که به آن نیاز دارد، به لطف خودمان به دریا رفته و در دسترسش نیست.

هوش مصنوعی: از آن روز که از وصال محبوب محروم شدم، مانند گلی که از زمین کنده شده باشد، به پژمردگی افتاده‌ام و احساس می‌کنم که محبوبم در اوج و بلندی است.

هوش مصنوعی: ای بدخلق، چرا نگران هستی؟ اگر دل و جانم رفت، چه غمی داری؟ زیرا همه آنچه در این عشق از دست رفته، از دارایی من بوده است.

هوش مصنوعی: آن ماه به خاطر کشتن عاشقان از خانه بیرون آمده است. بیا ای دل، اگر تو نیز جانی داری، سعیدا رفته است.