هوش مصنوعی: می‌توان جان را فدای عشق کرد، اما نمی‌توان از وفاداری گذشت. نمی‌توان به سادگی از حقی که در این داستان وجود دارد، چشم‌پوشی کرد.

هوش مصنوعی: اگر همت و اراده قوی نباشد، ای موسی، چرا در مسیر ترک دنیا با چوب عصا نمی‌توان عبور کرد؟

هوش مصنوعی: زلف او مانند زنجیری است که بر پای نسیم می‌افتد. هرچند که نازکی و لطافت آن، دل را به خاطر نسیم نمی‌تواند از آن بگذرد.

هوش مصنوعی: بادبان کشتی‌ات در این محیط سودی ندارد، چون لنگر سنگینی داری که نمی‌گذار به پیش بروی. اگر به هدف خود نرسی، تلاش بی‌فایده خواهد بود.

هوش مصنوعی: چطور می‌توانم از زیبایی دل‌انگیز گل‌های مینا عبور کنم، در حالی که این زیبایی به‌اندازه رنگ حنا برای من عزیز و غیرقابل‌فراق است؟

هوش مصنوعی: آه و افسوس من، از دل برنمی‌آید مگر با اشک، چرا که نمی‌توان از دشت کربلا که خونی از آن گذشته، عبور کرد.

هوش مصنوعی: من به امید بوسه‌ای از آن لبان، سوار بر کشتی عشق هستم و تا روز قیامت از خون می‌گذرم، اما هرگز نمی‌توانم از ارزش و غم خون گذشته صرف‌نظر کنم.

هوش مصنوعی: کشتی تن مثل لنگر از این دریای بی‌آب و خشک رها نمی‌شود و بدون کمک نمی‌تواند از موج‌های ناپایدار بگذرد.

هوش مصنوعی: تا زمانی که سعدی به خاطر حرص و طمع در کنارت نشسته، تو نمی‌توانی از طرح و نقشه‌ی دوستی و محبت عبور کنی.