هوش مصنوعی: تا زمانی که نگاه تو از آن گوشهٔ ابرو وجود دارد، من همچنان تحمل سوزش دل، اشک چشم و دردهای خاصی را دارم.

هوش مصنوعی: تا زمانی که بی‌هدف و بی‌برنامه‌گی زندگی کنی، آرام و بی‌خبر نخواهی بود. مانند کشتی‌ای که در طوفان دریا قرار دارد، همیشه خطر و تهدیدی وجود دارد.

هوش مصنوعی: تا وقتی که در این جسم زندگی می‌کنم، روح من بدون تأثیر از جهان بیرون در ظاهر من باقی نمی‌ماند.

هوش مصنوعی: این وجود ناپایدار و غیرواقعی ما به نوعی نشان‌دهنده‌ای از زمان و تغییرات است؛ مانند پروانه‌ای که تا زمانی که بال و پر دارد، در آتش سوزانده می‌شود.

هوش مصنوعی: من مانند آینه‌ای هستم که به خاطر یک تیر از کمان زیبا نمی‌توانم دور شوم، چون در درونم سدی وجود دارد که مرا محافظت می‌کند.