هوش مصنوعی: وقتی که قرآن به زبان آمد و انسان به وجود آمد، به مانند سورهٔ رحمان شد و شکل و ظاهر انسان نیز به رحمت و نعمت پروردگار شبیه گردید.

هوش مصنوعی: در عالم وجود، تنها انسان است که به ویژگی‌های واقعی و اصیل توصیف شده است و سایر موجودات به این صورت نیستند.

هوش مصنوعی: چشمم به زیبایی تو مجذوب شده و دل من به حالت خم زلف تو دل بسته است. من مانند یک پری بیدار را می‌بینم و خودم در خواب آشفته‌ای به سر می‌برم.

هوش مصنوعی: موهای تو و چهره‌ات را کسی جز دل ناآرام من و چشمان متحیر من نمی‌تواند ببیند و درک کند.

هوش مصنوعی: وقتی که زیبایی در فضایی پررنگ و پرجنب‌وجوش می‌شود، هر کمبودی به نفع انسان تمام می‌شود و تمام کسب و کارها تماماً به ضرر تبدیل می‌شوند.

هوش مصنوعی: در جایی که عشق را به قیمت خرید و فروش می‌کنی، حتی صد زندگی را با یک نگاه نمی‌توان خرید، چشمان کسانی که در عشق ادعا دارند.

هوش مصنوعی: هر فردی که به عشق و ایمان بپردازد، در نهایت ارزش و بهایی پیدا می‌کند. اما افسوس که برخی از اعمال نکرده و کارهایی که انجام داده‌اند، سبب پشیمانی‌شان می‌شود.

هوش مصنوعی: از شروع تا پایان، همه را در زندگی به گردش درآوردیم. اگر انسان‌ها با ما دوست می‌شدند، حق داشتند، و اگر جان می‌باختند، باز هم جای تعجب نبود.

هوش مصنوعی: ما همگی خداییم که در این دنیا ظاهر شده‌ایم. هر نقطه‌ای که می‌بینی، ناشی از محیط و وجود ماست.

هوش مصنوعی: ما در شناخت خود به کجا رسیده‌ایم که در حال سرخوشی و مستی هستیم و نه عارف واقعی را می‌شناسیم و نه به حقیقت عرفان دست یافته‌ایم.

هوش مصنوعی: ما هم باید محبوبی داشته باشیم و هم باید بر دلبر خود نیز توجه کنیم. نباید مشکلات و دردسرهای خوبان را آسان بگیریم.

هوش مصنوعی: مشکل و رنجی که از طرف آن‌ها به تو می‌رسد، بسیار زیاد است. ای خسته، اگر بخواهی در این مسیر قدم بگذاری، باید حال پزشکان را در نظر بگیری.

هوش مصنوعی: ما از چرخ فلک، یعنی سرنوشت، چه انتظاری داریم؟ کسی هیچ‌گاه از خانه‌ای که ویران شده، مالیات نمی‌گیرد.

هوش مصنوعی: در کوچه‌ای که زلف من وجود دارد، از هر طرف صدایی به گوش می‌رسد که اعلام می‌کند برای ورود به دنیای عشق، بی‌ایمان بودن بهتر از داشتن صد ایمان است.

هوش مصنوعی: ما اجازه نمی‌دهیم که دشمن بر ما پیروز شود و نمی‌گذاریم سرسبزی و زیبایی به جز خاری که در زندگی‌مان ایجاد کرده، به وجود آید.

هوش مصنوعی: ما در این دنیا نهالی از سرنوشت خود نمی‌کاریم، حتی اگر نتیجه‌اش سرو زیبایی باشد.

هوش مصنوعی: ای کسی که به دنبال دنیایی، بهتر است که به مسائل دیگری فکر کنی، چون تا به حال در این فکر که چه چیز به دست آمده و چه چیز از دست رفته، هیچ نتیجه‌ای نگرفته‌ای.

هوش مصنوعی: با طلوع صبح، رنگ سرخ آسمان مانند خون است و نشان‌دهنده‌ی غمی در دل زمانه است. خورشید به آرامی از چاک‌های گریبان صبحگاه بیرون می‌آید و منظره‌ای زیبا و غمگین را به وجود می‌آورد.

هوش مصنوعی: هر جا که رفتیم، چه در دل‌ها، چه در جنگل‌ها و چه در شهرها، مشاهده کردیم که غم همیشه در کمین شادی است و به راحتی از آن فاصله می‌گیرد.

هوش مصنوعی: ما هم از صف به عقب برگشتیم و رها کردیم، چون از این بی جگر و بی‌سر و سامان بودن خجالت کشیدیم.

هوش مصنوعی: مدت زیادی است که در زندگی با غم و اندوه سروکار دارم. در این دنیا، شخصی که قدرت و اختیارات را در دست دارد، آمده است و ما تنها تابع دستورات او هستیم.

هوش مصنوعی: اگر بخواهد، ما از عمق وجود خود شور و هیجانی به پا می‌کنیم که هیچ طوفانی نتواند آن را تحت تأثیر قرار دهد یا از بین ببرد.

هوش مصنوعی: از ظواهر خود بیرون بیا، ای خوشبخت، زیرا که دنیا با نیت‌های خود به ما فشار می‌آورد.