تکبیت شمارهٔ ۲۳
به ماه مصر ز یک پیرهن مضایقه کرد
چه چشمداشت دگر از وطن بود ما را؟
تکبیت شمارهٔ ۲۲: ز چشم بد، خدا آن چشم میگون را نگه دارد!تکبیت شمارهٔ ۲۴: چو تخم سوخته کز ابر تازه شد داغش
اطلاعات
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب شعری: غزل/قصیده/قطعه
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
به ماه مصر ز یک پیرهن مضایقه کرد
چه چشمداشت دگر از وطن بود ما را؟
هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که شخص از زندگی و امکاناتی که در کشور خود دارد، نه تنها راضی نیست بلکه از زیباییها و نعمتهای دیگر نقاط جهان نیز توقع و آرزو دارد. به طور خاص، اشاره به این دارد که حتی زیباییهایی مانند ماه را که در مکانهای دیگر (مصر) وجود دارد، با یک پیرهن (سمبل چیزهای ساده و معمولی) مقایسه میکند و این نشاندهنده این است که توقعات و آرزوهای او بیشتر از آنچه که در وطن خود دارد، است.