صائب » دیوان اشعار » متفرقات » شمارهٔ ۶۷۵

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>دل ز مهر بوالهوس آزاد کن</p></div>
<div class="m2"><p>شعله را از قید خس آزاد کن</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>ما حریف درد غربت نیستیم</p></div>
<div class="m2"><p>مرغ ما را با قفس آزاد کن!</p></div></div>

شمارهٔ ۶۷۶

دل ز مهر بوالهوس آزاد کن
شعله را از قید خس آزاد کن
ما حریف درد غربت نیستیم
مرغ ما را با قفس آزاد کن

هوش مصنوعی: در این اشعار، شاعر از محبوب خود می‌خواهد که دلش را از محبت‌های بی‌اساس و بی‌فایده آزاد کند. او همچنین تأکید می‌کند که نمی‌توانند با درد غربت کنار بیایند و از محبوب می‌خواهد که روح و زندگی را از قید و بندهای نامناسب رها سازد. در نهایت، شاعر درخواست آزادی از قید و بندهایی می‌کند که او را محدود کرده است.

شمارهٔ ۶۷۴

شمارهٔ ۶۷۵

هوش مصنوعی: قلب خود را از عشق‌های بی‌فایده رها کن و اجازه بده آتش احساساتت آزادانه بتابد.

دل ز مهر بوالهوس آزاد کن

شعله را از قید خس آزاد کن

هوش مصنوعی: ما نمی‌توانیم با غم و درد دوری و دوری از وطن کنار بیاییم؛ لطفاً مرغ ما را از قفس آزاد کن تا بتوانیم آزادی و شادابی را احساس کنیم!

ما حریف درد غربت نیستیم

مرغ ما را با قفس آزاد کن!

شمارهٔ ۶۷۵

اطلاعات

برگردان به زبان ساده