صائب » دیوان اشعار » متفرقات » شمارهٔ ۶۰۰

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>خود را به عشق کم ز خودی متهم مکن</p></div>
<div class="m2"><p>آیینه هست، بر نگه خود ستم مکن</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>عشق است و صد هزار غم عافیت گداز</p></div>
<div class="m2"><p>تاب جفا نداری بر خود ستم مکن</p></div></div>

شمارهٔ ۶۰۱

خود را به عشق کم ز خودی متهم مکن
آیینه هست بر نگه خود ستم مکن
عشق است و صد هزار غم عافیت گداز
تاب جفا نداری بر خود ستم مکن

هوش مصنوعی: در این ابیات شاعر به ما می‌گوید که خود را به خاطر عشق و دردهایی که احساس می‌کنیم، متهم نکنیم. عشق باعث بیداری و آگاهی است و نباید به خود ظلم کنیم. زندگی پر از غم و رنج است و اگر توانایی تحمل سختی‌ها را نداریم، نباید به خود سخت بگیریم.

شمارهٔ ۵۹۹

شمارهٔ ۶۰۰

هوش مصنوعی: خودت را به خاطر عشق سرزنش نکن، زیرا تو مثل آینه‌ای هستی که بر خودت ظلم می‌کنی.

خود را به عشق کم ز خودی متهم مکن

آیینه هست، بر نگه خود ستم مکن

هوش مصنوعی: عشق باعث به وجود آمدن غم و دردهای زیادی می‌شود، اما برای راحتی و آرامش خودت نباید به خودت آسیب بزنی. 

عشق است و صد هزار غم عافیت گداز

تاب جفا نداری بر خود ستم مکن

شمارهٔ ۶۰۰

اطلاعات

برگردان به زبان ساده