گنجور

شمارهٔ ۵۷۷

عرق آلود ز می طرف جبین ساخته ای
دیده ها را صدف در ثمین ساخته ای
ساده لوحی بود آیینه صد نقش مراد
تو ز صد نقش به نامی چو نگین ساخته ای

اطلاعات

وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب شعری: غزل/قصیده/قطعه
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

عرق آلود ز می طرف جبین ساخته ای
دیده ها را صدف در ثمین ساخته ای
هوش مصنوعی: تو با نوشیدن شراب، پیشانی‌ات عرق کرده و چهره‌ات همچون صدفی زیبا و گرانبها شده است.
ساده لوحی بود آیینه صد نقش مراد
تو ز صد نقش به نامی چو نگین ساخته ای
هوش مصنوعی: در این شعر به این موضوع اشاره شده است که انسان‌های ساده‌دل گاهی اوقات به راحتی تحت تأثیر ظاهر و نقش‌های مختلف قرار می‌گیرند. شاعر به تداعی نقش‌هایی اشاره دارد که در آیینه منعکس می‌شود و نشان می‌دهد که این نقش‌ها در واقع حقیقت را نمی‌رسانند. همچنین از زیبایی و ارزش واقعی مانند نگین یاد می‌کند که به خاطر داشتن نامی خاص، اهمیت بیشتری می‌یابد. این شعر نشان‌دهنده‌ی تفاوت میان ظواهر و باطن واقعی اشیاء و احساسات است.