صائب » دیوان اشعار » ابیات منتسب » شمارهٔ ۶۶

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>فتاده است مرا کار با خودآرایی</p></div>
<div class="m2"><p>کز آب آینه از چشم کرد خواب برون</p></div></div>

کلیات صائب تبریزی از روی نسخهٔ خطی که خود شاعر تصحیح نموده با مقدمه و شرح حال آقای امیری فیروزکوهی از انتشارات کتابفروشی خیام، مقدمه مورخ ۱۳۳۳ شمسی - گردآورنده: ج. آزمون - تصویر ۵۴۸

شمارهٔ ۶۷

فتاده است مرا کار با خودآرایی
کز آب آینه از چشم کرد خواب برون

هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات می‌گوید که خودآرایی او را به خود مشغول کرده و باعث شده است که خواب از چشمانش خارج شود و به نوعی واقعیت را رها کند. به عبارت دیگر، توجه به زیبایی و جلوهٔ ظاهری او را از خواب و آرامش دور کرده است.

شمارهٔ ۶۵

شمارهٔ ۶۶

هوش مصنوعی: من درگیر زیبایی خود شده‌ام، به‌طوری که زیبایی‌ام مانند آب آینه، خواب را از چشمان دیگران می‌گیرد و آن‌ها را مسحور می‌کند.

فتاده است مرا کار با خودآرایی

کز آب آینه از چشم کرد خواب برون

شمارهٔ ۶۶

اطلاعات

برگردان به زبان ساده