صائب » دیوان اشعار » ابیات منتسب » شمارهٔ ۴۴

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>شد سیه روز من از چشم کبود او، که هست</p></div>
<div class="m2"><p>شعله نیلوفری از شعله ها جانسوزتر</p></div></div>

کلیات صائب تبریزی از روی نسخهٔ خطی که خود شاعر تصحیح نموده با مقدمه و شرح حال آقای امیری فیروزکوهی از انتشارات کتابفروشی خیام، مقدمه مورخ ۱۳۳۳ شمسی - گردآورنده: ج. آزمون - تصویر ۸۱

شمارهٔ ۴۵

شد سیه روز من از چشم کبود او که هست
شعله نیلوفری از شعله ها جانسوزتر

هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات به شدت تحت تاثیر نگاه و چشم‌های محبوبش قرار گرفته است. چشم‌های کبود او باعث رنج و سیاه روزی شاعر شده و این احساس را با شعله‌ای نیلوفری که از دیگر شعله‌ها سوزان‌تر است، مقایسه می‌کند. این احساسات نشان‌دهنده عمق عشق و درد عاطفی اوست.

شمارهٔ ۴۳

شمارهٔ ۴۴

هوش مصنوعی: چشم کبود او باعث شده است که روزهای من تیره و تار شود، زیرا شعله نیلوفر آبی از همه شعله‌ها تنک‌تر و سوزان‌تر است.

شد سیه روز من از چشم کبود او، که هست

شعله نیلوفری از شعله ها جانسوزتر

شمارهٔ ۴۴

اطلاعات

برگردان به زبان ساده