صائب تبریزی » دیوان اشعار » ابیات منتسب » شمارهٔ ۲۸

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>از نظر رفتی به راهت چشم حیران باز ماند</p></div>
<div class="m2"><p>آنقدر مرغ نگه پر زد که از پرواز ماند</p></div></div>

شمارهٔ ۲۹

از نظر رفتی به راهت چشم حیران باز ماند
آنقدر مرغ نگه پر زد که از پرواز ماند

هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی و حیرت در مسیر زندگی اشاره می‌کند. در ابتدا، چشمانش به راهی که می‌رود، مبهوت و حیران مانده است. سپس، به پرواز مرغ نگه اشاره می‌کند که آنقدر تلاش کرده که از پرواز باز مانده است، نمادی از عدم موفقیت یا نرسیدن به هدف.

شمارهٔ ۲۷

شمارهٔ ۲۸

هوش مصنوعی: از جلوی چشمم رفتی و من حیران ماندم. آن‌قدر این پرنده (نگاه) تلاش کرد که پرواز کند که بالاخره نتوانست.

از نظر رفتی به راهت چشم حیران باز ماند

آنقدر مرغ نگه پر زد که از پرواز ماند

شمارهٔ ۲۸

اطلاعات

برگردان به زبان ساده