صائب تبریزی » دیوان اشعار » ابیات منتسب » شمارهٔ ۱۵

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>چشم خود را داده بود از آب حیوان خضر آب</p></div>
<div class="m2"><p>تا غرور آیینه را از دست اسکندر گرفت</p></div></div>

شمارهٔ ۱۶

چشم خود را داده بود از آب حیوان خضر آب
تا غرور آیینه را از دست اسکندر گرفت

هوش مصنوعی: این بیت از شعر اشاره به نیکی و دانایی دارد. شخصی با دادن چشم خود از آب حیات، به دنبال آن است که غرور و تکبر اسکندر را از بین ببرد. در واقع، این تصویر نمادین به ما یادآوری می‌کند که برای کسب معرفت و حقیقت، باید از برخی چیزها گذشت.

شمارهٔ ۱۴

شمارهٔ ۱۵

هوش مصنوعی: چشم خود را به آب زنده خضر سپرده بود تا بتواند غرور و خودپسندی اسکندر را از او برباید.

چشم خود را داده بود از آب حیوان خضر آب

تا غرور آیینه را از دست اسکندر گرفت

شمارهٔ ۱۵

اطلاعات

برگردان به زبان ساده