هوش مصنوعی: هر کسی را که در این دنیا می‌بینیم، در واقع درگیر خود و مشکلاتش است. کارهای الهی و حقایق به فراموشی سپرده شده و هر کس فقط به کارهای خود مشغول است.

هوش مصنوعی: خضر به کار نگهداری و مراقبت از یتیمان نیازی ندارد، زیرا هر فردی باید به فکر اصلاح و بهبود اوضاع خود باشد.

هوش مصنوعی: کیست که بتواند بار کسی را از دوش او بردارد؟ حتی اگر همه مثل عیسی باشند، هر کس خود در اندیشه‌ی مشکلات و بارهای خود است.

هوش مصنوعی: نور زیبایی بی‌نهایت بر دیوار و در دیو نشسته است، مانند یوسف که در اینجا غرق تماشای خود شده است.

هوش مصنوعی: شمع به خاطر غم پروانه نمی‌گرید، بلکه در دل خود نگران تاریکی شب است و می‌داند صبح نزدیک است.

هوش مصنوعی: چگونه می‌تواند بلبل از دل خود حسرت را بیرون براند؟ غنچه بدون قدرت و توان، همچنان درگیر خار خود است.

هوش مصنوعی: هزینه‌ها و درآمدها بایستی با هم هماهنگ باشند. هر کس که به کمک دیگران می‌آید، در واقع در حال انجام کاری برای خود نیز هست.

هوش مصنوعی: چشم صائب مانند صدفی است که به اندازه‌ای گرانبهاست که نمی‌تواند زیر بار منت و فشار دیگری باشد. او تنها می‌تواند به زیبایی خود افتخار کند و ارزشش را بشناسد.