هوش مصنوعی: صبح زود، محبوب من بی‌پرده و بی‌پوشش به خانه‌ام آمد. حالا نمی‌دانم که نور آفتاب از کدام سمت و به چه دلیلی به خانه‌ام سر زده است.

هوش مصنوعی: دیروز دلم بر لب خمیازه بود و حالا امروز تصمیم گرفته‌ام که بوسه‌ای را از لب او انتخاب کنم.

هوش مصنوعی: هرچند او سرکشی می‌کند، اما در پایان آرام و خوش‌رفتار خواهد شد، مانند حسنی که از بند و زنجیر رها شده و آماده‌ی رکاب‌زنی است.

هوش مصنوعی: نمی‌توانی با زیبایی صبحگاهی مرا فریب بدهی، پروانه هم به دور ماهتاب نمی‌تواند بی‌خیال شود.

هوش مصنوعی: کسی که خرج و درآمد او با هم تناسب دارد، همیشه نعمت و رزقش از خوان آسمانی تامین می‌شود.

هوش مصنوعی: هر چیزی که ناپایدار و بی‌ارزش باشد، مانند جوش‌های آبی که زیر پا قرار می‌گیرند، در نهایت از بین می‌رود. اما هر چیزی که واقعاً باارزش و ماندگار باشد، مثل قطرات درخشان که در نور خورشید محو نمی‌شوند، همیشه باقی می‌ماند.

هوش مصنوعی: ذره‌ها در جایی آرامش پیدا نمی‌کنند که چون آفتاب به آنجا نتابیده و نورش را به آنجا نرسانده باشد.

هوش مصنوعی: مظلوم هرگز اجازه نمی‌دهد که ظلم ظالم بر او اثر بگذارد و با گریه‌اش، آتش درد و رنج را در دلش شعله‌ور می‌کند.

هوش مصنوعی: از دست کریم، مشکل به سرعت حل می‌شود، گویی که حبابی بر روی آب، به سرعت ناپدید می‌شود.

هوش مصنوعی: به لطف خداوند، دریا به قدری آرام و صاف شد که حباب‌ها به‌گونه‌ای به هم پیوسته شدند که گویی پرده‌ای جدایی ایجاد کرده‌اند.