هوش مصنوعی: وقتی آن غمزهٔ کشنده به تیزی خود عمل کند، زخم نمایان بر بدن را به گونه‌ای می‌بندد که انگار جوهر آن را دوخته است.

هوش مصنوعی: اگر چه دنیا به هر سمت و سویی دچار خونریزی و درد است، اما اشک‌های او نتوانسته است به تیغی که در دست پاکدامان است، آسیبی برساند. این تیغ همچنان تیز و شگفت‌انگیز باقی مانده است.

هوش مصنوعی: در دلِ فلز مانند آتش سنگی که پنهان است، خون گرم من به چراغی تبدیل شده که زیر دامن تیغ قرار دارد.

هوش مصنوعی: افرادی که دنبال نقش و مقام هستند، به دنبال تجملات و ظواهر می‌باشند، در حالی که انسان‌های با ارزش واقعی همانند نعل‌هایی هستند که در آتش برای جنگ و نبرد آماده می‌شوند.

هوش مصنوعی: وقتی کار خود را به خوبی انجام می‌دهی، نیازی به گفتن و نشان دادن نیست. مهارت و کمال واقعی خود را با رفتار و عملت می‌توانی نشان بدهی، نه با کلمات. همان‌طور که زخم ناشی از تیغ، خود به خود نمایان است و نیازی به توصیف ندارد.

هوش مصنوعی: عاشق واقعی به خاطر ظلم و سختی‌ها، رویش را از زیبایی صبح و نور خورشید نمی‌گرداند و در عوض، از سختی‌ها و دردهای عشق، مانند تیغی که در دندان دارد، می‌گیرد و آنها را تحمل می‌کند.

هوش مصنوعی: زندگی برای آهن‌دلان، که دلشان آزرده است، پر از درد و رنج است و این رنج از خون جاری‌شان تلخ‌تر است، مانند آبی که به حیوانات می‌نوشانند. در واقع، زندگی در این حالتی که دارند، مانند تیغی تیز است که بیشتر از هر چیز دیگر آنها را آزار می‌دهد.

هوش مصنوعی: هر جا که آن ابروی زیبا نمایان شود، قدرت و زیبایی آن به قدری است که هر چیز بی‌ارزش و معمولی را در کنار آن تحت‌الشعاع قرار می‌دهد.

هوش مصنوعی: دانش ظاهری و آکادمیک برای افرادی که دلی پاک و صاف دارند مفید نیست و در اینجا به جای آن، واقعیت‌ها و حقایق غیرمنتظره و عجیب وجود دارد.

هوش مصنوعی: به دلِ سالخوردگان توجه نکن، زیرا کسانی که از ناتوانی سر خود را پایین می‌اندازند، در واقع بیشتر از دیگران، سلاح‌های پنهانی دارند.

هوش مصنوعی: هر کس که به واقعیت وجود خود آگاه است، بر آنچه زودگذر و فناپذیر است، ارج می‌نهد و آن را نعمت می‌شمارد، مانند خوشه‌ای که از رحمت اشاره‌گر می‌آید.