گنجور

غزل شمارهٔ ۷۵۳

چون شعله سر مکش ز دل سینه تاب ما
کز سوز عشق، اشک ندارد کباب ما
از آفتاب تجربه گشتیم خامتر
نارس برآمد از سفر خم شراب ما
هیچ است هر چه هست به جز همت بلند
این مصرع است از دو جهان انتخاب ما
این راه دور زود به انجام می رسد
کوتاهیی اگر نکند پیچ و تاب ما
منزل بلند و همت شبگیر کوته است
فرصت سبک عنان و گران است خواب ما
هیچیم اگر چه صائب و از هیچ کمتریم
دام فریب خلق ندارد سراب ما
پاک است همچو صبح به عالم حساب ما
در خون شبنمی نرود آفتاب ما

اطلاعات

وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

چون شعله سر مکش ز دل سینه تاب ما
کز سوز عشق، اشک ندارد کباب ما
هوش مصنوعی: هرگاه شعله‌ای از دل ما برنخیزد، بدانید که ما از سوز عشق آن‌چنان داغ و آتشین هستیم که دیگر اشکی برایمان نمانده است.
از آفتاب تجربه گشتیم خامتر
نارس برآمد از سفر خم شراب ما
هوش مصنوعی: ما از نور تجربه به جهل بیشتری دچار شدیم، چون میوه‌ای نارس که از سفر نوشیدن شراب به دنیا آمده است.
هیچ است هر چه هست به جز همت بلند
این مصرع است از دو جهان انتخاب ما
هوش مصنوعی: هر چیزی که وجود دارد بی‌معناست به جز اراده‌ی قوی و بلندپروازی ما، زیرا در واقع ما از دو جهان، تنها همین را برگزیده‌ایم.
این راه دور زود به انجام می رسد
کوتاهیی اگر نکند پیچ و تاب ما
هوش مصنوعی: این مسیر طولانی به سرعت به پایان می‌رسد اگر ما در آن دچار بی‌توجهی یا انحراف نشویم.
منزل بلند و همت شبگیر کوته است
فرصت سبک عنان و گران است خواب ما
هوش مصنوعی: محل اقامت و آرامش ما در زندگی اگرچه بالا و عظیم است، اما تلاش و جدیت ما برای رسیدن به آن کم است. زمان برای حرکت دلپذیر و آسوده داریم، اما خواب و تنبلی ما سنگین و طاقت‌فرساست.
هیچیم اگر چه صائب و از هیچ کمتریم
دام فریب خلق ندارد سراب ما
هوش مصنوعی: هر چند که ما هیچ چیز نیستیم و حتی از هیچ هم کمتر به نظر می‌رسیم، اما وجود ما خود یک فریب برای دیگران است و به‌سان سرابی در دل این دنیا جلوه‌گر می‌شود.
پاک است همچو صبح به عالم حساب ما
در خون شبنمی نرود آفتاب ما
هوش مصنوعی: ما در حساب و کتاب خود مانند صبح زلال و پاک هستیم و هیچ گونه کدورتی نمی‌تواند زیبایی و روشنایی ما را تحت تأثیر قرار دهد.

خوانش ها

غزل شمارهٔ ۷۵۳ به خوانش عندلیب

حاشیه ها

1395/01/03 18:04
محسن شفیعی

بیت آخر(پاک است همچو صبح....) باید در مطلع غزل قرار گیرد
مطابق چاپ محمد قهرمان