هوش مصنوعی: تا زمانی که جان در بدن داری، از افسوس و حسرت بپرهیز. زیرا زندگی‌ات پر از لذت‌ها و تجربه‌های خوشایند است که باید از آن‌ها بهره‌مند شوی.

هوش مصنوعی: دنیا به خاطر تنگ‌نظری مردم برای تو تبدیل به زندان شده است و این وحشت به خاطر عدم درک آنهاست. اگر تو زیبایی داشته باشی، این دنیا می‌تواند همچون سرزمین یوسف‌ها باشد.

هوش مصنوعی: اگر در غربت راضی باشی، گل بدون خار می‌شود، همان خاری که به خاطر عشق به وطن در پیراهن داری.

هوش مصنوعی: آماده باش تا در دل شب، زخم گاز را فراموش نکنی؛ زبانت باید به تندی شعله شمع باشد تا در جمع، خود را نشان دهی.

هوش مصنوعی: برای اینکه در دام عشق نیفتی، باید از دنیای خود و از چشم‌ دیگران پنهان شوی و به سمت عشق بروی. اگر به امید افتادن در آن چاه هستی، باید به خودت اطمینان داشته باشی.

هوش مصنوعی: آماده باش صائب، حتی اگر زخم‌های زیاد و دردناکی داشته باشی، می‌توانی گلی زیبا بدون خار بیابی، اگر در دل‌ات توانایی و قابلیت این را داشته باشی.