هوش مصنوعی: ای دل، در جستجوی راه‌حل مشکلاتت نباش. این قفل که بر در دلت بسته شده، هیچ کلیدی از دست دیگران نمی‌تواند باز کند.

هوش مصنوعی: از دل تنگ و حسود انتظار خوبی نداشته باش، زیرا از گل و گیاه خوشبو و لطیف نمی‌توان در کنار خار و علف‌های بی‌ارزش چیزی پیدا کرد.

هوش مصنوعی: دل گرفته‌ات را به هر بی‌خبر نگو که در دوزخ هستی و کلید بهشت را به دنبالش نگرد.

هوش مصنوعی: زنبورهای کافر در میان تمام ستاره‌ها وجود دارند. از این دل‌های سیاه، دوری کن و عسل نخواه.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی بهشتی که مانند آتش سوزان است، به دورت بیفکند و تو را یاری کند، مانند ابراهیم خلیل باید از روح‌الامین (فرشته وحی) کمک نگیری.

هوش مصنوعی: از صبح نخستین، تفاوت بین استخوان و طباشیر را بشناس و به دنبال نفس حقیقی و واقعی نباش.

هوش مصنوعی: در هر شخص ویژگی‌ها و قابلیت‌های خاصی وجود دارد، بنابراین باید از او همان چیزی را بخواهیم که در او نهفته است. به عبارتی دیگر، نباید انتظار داشته باشیم که از مکان‌های زمینی حرکت کنیم و به چیزهای بزرگ‌تر و آسمانی‌تر دست پیدا کنیم.

هوش مصنوعی: دل آرام تو در خارج از جسم و ویژگی‌های مادی قرار دارد. آنچه را که از دست رفته، در جایی دیگر جستجو نکن.

هوش مصنوعی: لیاقت و شایستگی، ابزاری است که می‌تواند درهای بسته را باز کند، حتی اگر آن درها از سنگ باشند. بنابراین، به دنبال چیزی بی‌اهمیت و بی‌ارزش نگرد که به راحتی به آتش بیفتد و از بین برود.

هوش مصنوعی: نمی‌توان به طور آزاد و بدون وابستگی از خود خارج شد، پس در مسیر جستجوی کمک، به این و آن نگاه نکن.

هوش مصنوعی: در این دنیا به دنبال چیزهایی نباش که از خودت دور است، زیرا آنچه را که به دنبالش هستی، در وجود خودت پیدا می‌کنی. بنابراین، از آسمان و زمین به دنبال آن نباش.

هوش مصنوعی: اگر کسی دچار ترس و لرزش باشد، نمی‌تواند به خوبی فکر کند و حرفی دلنشین از او نمی‌شنوی، پس از دل کسانی که فراری هستند، انتظار سخن زیبا و دل‌نشین نداشته باش.

هوش مصنوعی: از چشم‌هایت خبرهایی از دل‌های پاک کاروان عشق می‌رسد، اما به نرگس که نشانه یقین است، گمان نکن که همیشه حقیقت را نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: هیچگاه قفل درِ بسته، با قفل‌هایی که در آن وجود دارد، گشوده نمی‌شود. برای گشایش و رهایی، نباید به دل‌های غمگین و اندوهناک تکیه کرد.