هوش مصنوعی: غصه‌های دنیا را نمی‌توان درمان کرد، مثل این که نمی‌توان گره‌ای را که در پیشانی ایجاد شده با ناخن باز کرد.

هوش مصنوعی: نمی‌توان از خداوند متعال روی برگرداند، چرا که درک و آگاهی درست نیاز دارد که به دنیا پشت نکنیم.

هوش مصنوعی: اگر در بند نعمت‌ها باشی، نباید با بیان دردهایت، دیگران را به تسکین دادن و کمک کردن واداری.

هوش مصنوعی: دیگر آنقدر از دل دردناک و شکسته چیزی باقی نمانده که بتوانم برای دوستانم نامه‌ای بنویسم.

هوش مصنوعی: در کنار دریای پربرکت، نباید همچون صدف برای هر قطره ارزشمند گدایی کرد و خود را در معرض خوار شدن قرار داد.

هوش مصنوعی: به زودی، با تکیه بر زندگی مادی و وابستگی به جمعیت و دنیا، خواجه به مقام و ثروت زیادی دست خواهد یافت، اما این وضعیت پایدار نیست و ممکن است به آسانی از دست برود.

هوش مصنوعی: قلم بیهوده در دست برخی افراد به نوشتن ادامه می‌دهد، اما سخن را نمی‌توان با نوشتن درمان کرد.

هوش مصنوعی: نمی‌توان انتظار داشت که افراد بد و خبیث به خوبی و نیکی تبدیل شوند، همان‌طور که نمی‌توان گرهی را که عقرب با دمش بسته، باز کرد.

هوش مصنوعی: زن چه ویژگی‌ای دارد که مرد به خاطر او به فریاد و کمک نیازمند می‌شود؟ این نشان‌دهنده ناتوانی اوست که از شرایط دنیا شکایت می‌کند.

هوش مصنوعی: نور خورشید، چشم دل را روشن می‌کند، و مانند شمعی که در دل شب پنهان است، دل را به گریه وا می‌دارد.