هوش مصنوعی: غمی که بر دل من سنگینی می‌کند، مانند کسی است که از بی کسی و تنهایی رنج می‌برد. این درد و رنج برای من به قدری ارزشمند و گرانبهاست که حتی پرستاران نیز نمی‌توانند آن را از بین ببرند.

هوش مصنوعی: به خاطر لطف و محبت تو، دنیا برای من روشن شده است، در حالی که چشم من به واسطهٔ مهارت و ترفندهای روشنگران، همچنان تاریک و آلوده باقی مانده است.

هوش مصنوعی: کفر به طور عمیق و محکم در دل سنگین من ریشه دوانیده است و مانند سلیمان، نمی‌توانم آن را از خود جدا کنم، حتی با سخت‌ترین تلاش‌ها.

هوش مصنوعی: با این دنیا هیچ ارتباطی ندارم و احساس بی‌پناهی می‌کنم. یک برگ خشک هم می‌تواند به یادآورنده‌ی حس و حال من باشد، حس و حالی که چون دیواری دور مرا احاطه کرده است.

هوش مصنوعی: من نگران این هستم که روز و شب از هم بگسلند و نفس من مانند دستباف عنکبوتی، تشکیل شده از رشته‌های نازک و ظریف باشد.

هوش مصنوعی: اگر دنیا از طوطی من شکر داشته باشد، متأسفانه حرفی شیرین نمی‌زند و فقط با نوک خود در که شکر تنگ است، می‌زند.

هوش مصنوعی: افراد با بصیرت، به حقایق و دانایی‌های عمیق پی می‌برند، در حالی که کسانی که دیدگاه‌های محدود دارند فقط به ظواهر و چیزهای سطحی توجه می‌کنند. دل آگاه و بیدار من به این درک عمیق دست یافته است.

هوش مصنوعی: لبخند و شادی من باعث می‌شود که رحمت و محبت در قلب دیگران به حرکت بیفتد و مانند یک گلچین، زیبایی‌ها از سرزمین وجودم به نمایش گذاشته شود.

هوش مصنوعی: آبرو و اعتبار من مانند یک گوهر ارزشمند و گرانبهاست که برای حفظ آن، هر چیزی را فدای عزت و شرف خود می‌کنم. همانگونه که ابرهای باران‌زا از درون خود آب را خارج می‌کنند، من هم از وجود خود به خاطر آبرویم فداکاری می‌کنم.

هوش مصنوعی: از صدف می‌ترسم که چیزی بیهوده و توخالی مثل حباب بیرون بیاید، چرا که از شدت درد و رنج خود، گوهر شهوتم را مصرف کرده‌ام.

هوش مصنوعی: در اینجا بیان می‌شود که در سرزمین مصر، افراد قادر به شناسایی زیبایی و ویژگی‌های خاص یوسف نیستند. اگرچه در بازار این سرزمین، از زیبایی‌ها و آثار گرانبها کم نیست، اما مردم نتوانسته‌اند آن‌ها را به درستی درک کنند و به ارزش واقعی‌شان پی ببرند.

هوش مصنوعی: من از ضعف و ناتوانی خودم، دشمنی را که خون‌خوار است، دور می‌کنم تا دیوارها نتوانند مانع من شوند و سیل پیشرفتم را نتوانند سد کنند.

هوش مصنوعی: مرگ برای من غیرقابل تحمل است و نمی‌تواند مرا فراموش کند. من همان احساسی هستم که از گفتار و سخنانم درک می‌شود.

هوش مصنوعی: هر کسی که به دنبال شعرهای بی‌نظیر من باشد، مانند کسی است که در سرزمین مقدس مکه به دنبال قبله می‌گردد.