هوش مصنوعی: در این دنیا، نمی‌توان حال و وضعیت آن دنیا را شناخت، همان‌طور که نمی‌توان مغز را از استخوان جدا کرد و آن را مشخص کرد.

هوش مصنوعی: چرا کسی که به زندگی یا موضوعی عمیق نگاه می‌کند، باید از حاشیه‌ها و جزئیات دور بماند؟ رازهایی که در دل طبیعت و زندگی نهفته است، به سادگی قابل مشاهده نیستند.

هوش مصنوعی: زیبایی و ظرافت تو را عاشقان می‌شناسند، چرا که بدون جذبه و کشش، هیچ قدرتی نمی‌تواند کارساز باشد.

هوش مصنوعی: اگرچه معنای لطیف کلام من از لفظ خالی می‌شود، اما از میان تمام این حرف‌ها هیچ چیزی از کمر خودم مشخص نیست.

هوش مصنوعی: از شوق و عشق من، قلم چه می‌تواند بگوید؟ دل خاموش و ساکت من را هیچ ترجمه‌ای نمی‌تواند بیان کند.

هوش مصنوعی: هر کسی که در برابر دشواری‌های زمان صبر و استقامت نشان دهد، همچون طلا که از دل سنگ‌های سخت بیرون می‌آید، وجودش ارزشمند و باارزش خواهد شد.

هوش مصنوعی: دیوانگی من به زیبایی و لطافت چهره کسی وابسته است که با رسیدن بهار، شادی و سرودی از بلبلان به وضوح نمایان می‌شود.

هوش مصنوعی: از زیبایی پایان کار می‌توان فهمید که آغاز چگونه بوده است؛ زیرا آثار خوب و بد در نشانه‌ها مشخص است.

هوش مصنوعی: از اشک‌های من راز دل بی‌قرارم فاش شد، چرا که حرکات ستاره‌ها آسمان را مشخص می‌کند.

هوش مصنوعی: سخنان زیبای ما آنقدر بلند و دلنشین است که حتی در میان زرق و برق و زیبایی‌های اصفهان هم تأثیرگذار و نمایان نمی‌شود.