بیت اول به جای خاموش،‌خامُش درست است:
به محفل تو که خامُش بود سپند آنجا
که‌راست زهره که سازد صدا بلند آنجا؟

به نظر می رسد که در مصراع دوم بهتر است «سرست» به صورت «سر است» نوشته شود:
ز مکر سبحه شماران خدا نگه دارد!
که صد سر است به یک حلقه کمند آنجا