هوش مصنوعی: من به امیدهای زیاد از تیغ او خواهان خون دل هستم؛ چه جسورانه آرزو می‌کنم که حتی خون شبنم را از خورشید بگیرم.

هوش مصنوعی: چطور می‌توانم به امیدی که به دست نمی‌آید شادی کنم، وقتی که با وجود صد لبخند بخت به من روی نمی‌آورد؟ من از درخت سرو انتظار میوه دارم، در حالی که می‌دانم از درخت بید باید میوه بخواهم.

هوش مصنوعی: مانند شبنم که از بند وابستگی آزاد است، من نیز خود را رها کرده‌ام و تنها چیزی که می‌خواهم، دل روشن و خرم از نور خورشید است.

هوش مصنوعی: به من بگو که چگونه می‌توانم همچنان زنده بمانم، در حالی که مرگ تو، ای خضر، مرا در این دنیای ماندگار از پا درمی‌آورد.

هوش مصنوعی: سرو به معنای زیبایی و شکوهمندی است و برک‌های آن نشانهٔ زندگی و سرزندگی است. اما من مانند یک غنچه هستم که هنوز شکفته نشده‌ام. دل من از نشانه‌های ناامیدی و عدم پیشرفت درد می‌کشد و می‌خواهم به امیدی تازه و نو دست یابم.