هوش مصنوعی: غم از دست دادن زندگانی نیست؛ بلکه درد و اندوهی است که در دل جمع شده و در خطر نابودی همه چیز، مانند یک مزرعه سوخته، نمایان می‌شود.

هوش مصنوعی: عاشقانی که در آتش هوس می‌سوزند، لایق تحمل این درد و رنج نیستند، فقط به عاشق من آن چهره درخشان و جذاب را نشان بده.

هوش مصنوعی: ای لاله، ادعای سوختگی و ناراحتی نکن، چون دل من به خوبی بوی دل سوخته را می‌شناسد.

هوش مصنوعی: شعله‌ای که می‌سوزد، همیشه صدای خاصی دارد و از بی‌صدایی خالی نیست. همچنان که نوازنده‌ای که از خانه بیرون رفته، دل عاشق دلسوخته را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

هوش مصنوعی: زیبایی از عاشق پنهان نمی‌ماند، همان‌طور که طعمه‌ای که جلب توجه کرده، از دست نمی‌رود.

هوش مصنوعی: چقدر می‌توان در تقلید پیش رفت؟ این پرنده تازه‌کار خیلی زود به انتهای خود می‌رسد.

هوش مصنوعی: زمانی که محبت حقیقی و عمیق در دل انسان پدیدار می‌شود، مانند برقی است که در میان انبوهی از خرمن‌ها می‌درخشد، و هنگامی که خاطرات تلخ و ناکامی‌ها در دل زنده می‌شوند، نفس سوخته و رنجیده نیز به یاد می‌آید.