گنجور
صائبصائب

غزل شمارهٔ ۵۴۵۵

گرچه ما سر پیش از جوش ثمر افکنده ایم
همچنان از حس سعی باغبان شرمنده ایم
هر سر خاری به خون ما گواهی می دهد
گرچه چون گل پیش هر خاری سپر افکنده ایم
جای نیش تازه ای وا کرده ایم از شوق درد
در بیابان طلب خاری گر از پا کنده ایم
زین بیابان گرمتر از ما کسی نگذشته است
ما ز نقش پا چراغ مردم آینده ایم
یوسف مصر وجودیم از عزیزیها، ولیک
هرکه با ما خواجگی از سر گذارد بنده ایم
نیست ما را جز خموشی لذتی از زندگی
ما به جان بی نفس مانند ماهی زنده ایم
آتش دوزخ شود بر ما گلستان خلیل
بس که ما اعمال ناشایست خود شرمنده ایم
چون گل صد برگ صائب در میان خارزار
زیر شمشیر حوادث با لب پرخنده ایم
غزل شمارهٔ ۵۴۵۴: لطف کن مطرب رهی سر کن که بر جا مانده ایمغزل شمارهٔ ۵۴۵۶: عشق را در بند جسم از پیچ و تاب افکنده‌ایم

اطلاعات

وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

گرچه ما سر پیش از جوش ثمر افکنده ایم
همچنان از حس سعی باغبان شرمنده ایم
هوش مصنوعی: با اینکه ما پیش از اینکه ثمره‌ای به بار بیاوریم زحمت کشیده‌ایم، اما همچنان از تلاش و زحمت باغبان خجالت می‌کشیم.
هر سر خاری به خون ما گواهی می دهد
گرچه چون گل پیش هر خاری سپر افکنده ایم
هوش مصنوعی: هر کاشتی که ما به دست آوردیم، نشان‌دهنده‌ی خون و تلاش ماست. هرچند ما در برابر مشکلات مانند گل، از خود دفاع کرده‌ایم.
جای نیش تازه ای وا کرده ایم از شوق درد
در بیابان طلب خاری گر از پا کنده ایم
هوش مصنوعی: ما از شدت شوق و اشتیاق به درد و رنج، خود را در بیابان عشق بدون هیچ ترسی آسیب‌پذیر کرده‌ایم، حتی اگر برای این عشق، خاری در پا داشته باشیم.
زین بیابان گرمتر از ما کسی نگذشته است
ما ز نقش پا چراغ مردم آینده ایم
هوش مصنوعی: در این بیابان، هیچ‌کس به گرمی ما عبور نکرده است. ما با رد پای خود، راه را برای نسل‌های آینده روشن کرده‌ایم.
یوسف مصر وجودیم از عزیزیها، ولیک
هرکه با ما خواجگی از سر گذارد بنده ایم
هوش مصنوعی: ما از وجود گرانبهای یوسف مصر هستیم، اما هر کس که بخواهد به ما خدمت کند، ما بنده او خواهیم بود.
نیست ما را جز خموشی لذتی از زندگی
ما به جان بی نفس مانند ماهی زنده ایم
هوش مصنوعی: ما در زندگی جز سکوت لذتی نداریم، همچون ماهیانی که بی‌نفس زنده‌اند.
آتش دوزخ شود بر ما گلستان خلیل
بس که ما اعمال ناشایست خود شرمنده ایم
هوش مصنوعی: آتش جهنم به قدری بر ما اثرگذار است که مانند باغی خوشبو و دل‌چسب می‌نماید، چون ما از اعمال ناپسند خود شرمنده‌ایم.
چون گل صد برگ صائب در میان خارزار
زیر شمشیر حوادث با لب پرخنده ایم
هوش مصنوعی: ما مانند گل صد برگ در میان خارها، با وجود تمام سختی‌ها و مشکلات، با لبخندی بر لب زندگی می‌کنیم و به سختی‌ها می‌خندیم.

حاشیه ها

1397/06/25 19:08
محمد طهماسبی دهنو

فکر کنم بیت هفتم مصرع دوم اشتباه تایپی داره
به جای از نوشتید ما
غلط=بس که #ما اعمال ناشایست خود شرمنده ایم
صحیح=بس که #از اعمال ناشایست خود شرمنده ایم