هوش مصنوعی: چمن با قیچی حسادت، به شکلی زیبا و دل‌فریب، سنبل خود را چید و از زیبایی‌های خویش بهره‌مند شد.

هوش مصنوعی: اگرچه لب‌های تو نیازی به سوال ندارند، اما گاهی حال مرا بپرس تا از بی‌توجهی خود دور شوم.

هوش مصنوعی: این فرد به گونه‌ای است که هرچقدر هم به زمین نزدیک باشد، هنوز به آن نمی‌رسد و در برابر دشمنش سوار است. او ناشی از تحمل و استقامت خود به این وضعیت رسیده است.

هوش مصنوعی: عشق چیزی جز این نیست که گل، همواره در کنار بلبلش باشد و پیرو او حرکت کند.

هوش مصنوعی: در این مسیر پرخطر که دشوار و خطرناک است، چه خدمتی بزرگ است که ما با اعتماد و توکل به خداوند، بار سنگینی را به دوش گرفته‌ایم.