هوش مصنوعی: بهار امید و آرزو با شکوفه‌های رنگارنگش به شکلی زیبا و دل‌نواز به همراه دست‌های نگارینش، احساسات عمیقی را در افراد به وجود می‌آورد و عشق و محبت را مثل خونی به جریان می‌اندازد.

هوش مصنوعی: با اینکه او از بی نیازی خود را پنهان کرده و به دنیا نشان نمی‌دهد، اما برای دل کودکانه‌اش، لبخندهای شیرینش بسیار جذاب و دلنشین است.

هوش مصنوعی: در دل انسان تأثیرات عمیقی وجود دارد که می‌تواند موجب جدایی احساسات و عشق شود. حتی اگر ظاهری زیبا و دلنشین در کنار باشد، درد و زخم‌های عاطفی ممکن است باعث شوند که دل انسان نسبت به چیزهایی که خوب و زیبا هستند، بی‌توجه شود. لذا، جدایی بین زیبایی و درد در درون ما بسیار پیچیده و وابسته به احساسات است.

هوش مصنوعی: صبح روز قیامت، انسان بی‌خبر از خواب برمی‌خیزد و می‌بیند که از کنار بالینش، می‌نوشد که همچون ظرفی از دستش رها شده است.

هوش مصنوعی: اگر حجاب عشق مثل مهر لب برطرف نشود، آن‌قدر ناله و فریاد می‌زنم که کوه استقامتش از صدای من بلرزد.

هوش مصنوعی: دل ناآرامی دارم که مانند کودکی بدخلق در آغوشم است و نمی‌توانم به هیچ‌یک از دو جهان آرامش بدهیم.

هوش مصنوعی: هر روز شهری را با شوخی خودش زیر و رو می‌کند. حالا بگو کدام سنگدل می‌تواند راهنمایی کند که او چگونه از این وضعیت خارج شود؟

هوش مصنوعی: خاطره معشوق در هر جایی که چشم ببیند، به دنبال خود می‌آورد و با بازیگوشی خواب عمیق او را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس نمی‌تواند به‌راحتی به دست باد، مزرعه‌اش را ببیند. من نیز در خانه‌ام، به دنبال نشانه‌ای از آن هستم.