هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد در زندگی، مانند موج‌های دریا، همیشه در حال تغییر و ناپایداری هستیم و هیچ‌گاه نباید به آرامش و ثبات دلبسته شویم. وقتی به پایان عمر فکر می‌کنیم، باید به یاد داشته باشیم که همه چیز در حال گذر است و لحظات به سرعت می‌گذرند، مانند امواجی که به ساحل می‌رسند و دوباره به دریا برمی‌گردند.

هوش مصنوعی: سیل از کوه بزرگ به سرعت جاری می‌شود و خواب غفلت را برنمی‌تابد، زیرا سنگی که در مسیر قرار دارد، عمر انسان را به محملی تبدیل می‌کند.

هوش مصنوعی: مانند برگی که در باد پاییز پراکنده می‌شود، جز حسرت و افسوس چیزی از عمرم به دست نیاورده‌ام.

هوش مصنوعی: با وزش نسیم، پروانه آماده پرواز می‌شود، اما او به خاطر روشنی زیاد محیط، پا به رکاب نمی‌گذارد و بی‌ثبات است.

هوش مصنوعی: نمی‌توانی جلوی جریان آب را بگیری، پس دل خود را به راحتی و آسایش در خانه‌ات ننسپار. زندگی به سفر ادامه دارد.

هوش مصنوعی: هر کسی که در این دنیا مانند خضر (نبی صاحب عمر) عمر طولانی داشته باشد، همواره از درد و غم عزیزانش دلش پر از ناراحتی و اندوه است.

هوش مصنوعی: خبر عمر و گذر زمان را فقط از بی‌خبران می‌گیرند، و هیچ‌کس نیست که درباره دستاورد واقعی عمر خود آگاهی پیدا کند.

هوش مصنوعی: کیسه مانند غنچه است که برای چه چیزی باید آن را بدوزی؟ زیرا درخشش نور در دل، همانند چراغی است که عمر را روشن می‌کند.