هوش مصنوعی: روح ما که در این بدن خاکی و مادی قرار دارد، از قفس این جسم برون آمده و جوهر ناب و خالصی را به وجود آورده است.

هوش مصنوعی: درون یک قطره چقدر زیبایی و جلوه‌گری وجود دارد که این دایره‌ها، چشم مرا تنگ کرده و به چالش کشیده‌اند.

هوش مصنوعی: در هر هنری، کار و هنر دیگری وجود دارد. مانند این که من از افسردگی در جیبم چیزی دارم که به صدا درآمده است.

هوش مصنوعی: عشق تو باعث شد تا دل سوزان من مانند شعله‌ای از دل سنگی به بیرون برآید.

هوش مصنوعی: توانمندی و قدرت عقل و خرد را که از کوه سنگین‌تر است، سیلابی از حرکات نرم و سبک تو را نیز برمی‌دارد.

هوش مصنوعی: دل را از خود دور کن، زیرا در هر تلاشی برای عشق، چندین فرزند از نسل ادهم به وجود می‌آید.

هوش مصنوعی: به خاطر عشق تو، ما به خاک تبدیل شده‌ایم و از نوری که از می‌جامم می‌تابد، به این رنگ در آمدیم.

هوش مصنوعی: از خشکی‌های زمین، جهانی را شستشو داد و این نوازنده‌ی چابک چه آهنگی را به صدا درآورد.

هوش مصنوعی: من در آینه‌ام، مانند یک طوطی زیبا سخن می‌گویم، ولی این کلمات گرانبها و روشنند و گاهی مرا به تنگنا می‌کشند.

هوش مصنوعی: خدایا نگذار که آن غنچه خوشبخت و خندان، دلتنگ و ناراحت شود، هرچند که ما از دل تنگ و ناراحتی خود رنج می‌بریم.

هوش مصنوعی: به خاطر زیبایی و جاذبه‌ای که در صبحگاهان به وجود آمد، من مثل غنچه‌ای شاداب از لباس تنگم بیرون آمدم.

هوش مصنوعی: در عشق تو، تمام نقشی که روزگار با درد و رنج به نمایش گذاشت، محو شد.

هوش مصنوعی: چشم تو مانند غزال زیبایی است که ما را از چنگال قوی‌ترین شیران رهانیده است.

هوش مصنوعی: هر زخم و غمی که بر تن اوست، نشان‌دهندهٔ درس‌هایی است که از عشق تو آموخته است. عشق تو فردی را ساخته که از دانش و فرهنگ به اوج رسیده است.

هوش مصنوعی: ای صائب، لیوان شراب را بیاور که زیبایی آن چشمان ما را از مستی گلِ خوش رنگ بیدار کرد.