هوش مصنوعی: دلبران هرگز از صحبت با دل سیر نمی‌شوند، و خوبان هرگز از آینه دل ناراحت نمی‌گردند.

هوش مصنوعی: در خانه‌ای که ویرانه و خراب است، افرادی ناپخته تلاش می‌کنند تا آن را تعمیر کنند، در حالی که غافلند از این که خودشان در حال خراب کردن آن هستند.

هوش مصنوعی: وقتی صبح زود زیر آسمان ابری و دلگیر می‌گذرد، کسانی که نورانی و دلشاد هستند، در یک یا دو نفس حسی از پیری و فرسودگی را تجربه می‌کنند.

هوش مصنوعی: جز گرسنگی که هیچ کس نمی‌تواند به کمک آن سیر شود، هر نعمتی دیگر به نوعی از آن سرچشمه می‌گیرد و انسان را سیر می‌کند.

هوش مصنوعی: کسانی که در خانه خود به بلندای دو قدم می‌رسند، مانند هدفی برای تیر در کمان می‌مانند.

هوش مصنوعی: افرادی که بدون عشق و علاقه در این مسیر قدم می‌زنند، هرچقدر هم که به مقام بلندی برسند، در نهایت به زمین و واقعیت زندگی بازمی‌گردند و از جذابیت زندگی بهره‌ای نخواهند برد.

هوش مصنوعی: افرادی که با صداقت و راستی به سوی حقیقت گام برمی‌دارند، در یک چشم برهم زدن مانند صبحی که همه جا را روشن می‌کند، تبدیل به روشنایی و نفوذ بی‌نظیری می‌شوند.

هوش مصنوعی: جمعی که فقط به افتخارات خانوادگی خود می‌بالند و به ریشه‌های خود افتخار می‌کنند، در نهایت تنها به وجود فیزیکی خود بسنده می‌کنند و از عمق وجود خود بی‌خبر می‌مانند.

هوش مصنوعی: شکارچیانی که به دنبال شکار هستند، از عواقبی که ممکن است به خاطر زخم شیر به سرشان بیاید، غافلند.