غزل شمارهٔ ۴۱۵۵
جمعی که زیر خاک دل پاک می برند
با خود بهشت را به ته خاک می برند
روحی که شد لطیف چو شبنم در این چمن
با صد کمند مهر به افلاک می برند
در حشر سر ز روزن جنت بر آورند
آنان که سر به حلقه فتراک می برند
جمعی که همچو غنچه کله کج نهاده اند
چون گل ز باغ سینه صد چاک می برند
نتوان به نور شرم به جز پیش پای دید
از حسن فیض مردم بیباک می برند
هر مال شبهه ای که بود چون حرامیان
دست و دهن به آب کشان پاک می برند
صائب مکن ز چرخ شکایت که عارفان
از سیر گلخن آینه پاک می برند
اطلاعات
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
جمعی که زیر خاک دل پاک می برند
با خود بهشت را به ته خاک می برند
هوش مصنوعی: افرادی که با دلهای پاک خود به دنیای زیر خاک میروند، در واقع بهشت را با خود به آنجا میبرند.
روحی که شد لطیف چو شبنم در این چمن
با صد کمند مهر به افلاک می برند
هوش مصنوعی: روحی که مانند شبنم نرم و لطیف شده است، در این باغ با عشق و محبت به آسمانها صعود میکند.
در حشر سر ز روزن جنت بر آورند
آنان که سر به حلقه فتراک می برند
هوش مصنوعی: در روز قیامت، کسانی که در دنیا از نعمتهای بهشتی بهرهمند شدهاند، سرهایشان را از روزن بهشت بیرون میآورند، همانطور که کسانی که در بند رنجها و مشکلات زندگی هستند، سرشان را از حلقهای که آنها را به بند کشیده، بیرون میآورند.
جمعی که همچو غنچه کله کج نهاده اند
چون گل ز باغ سینه صد چاک می برند
هوش مصنوعی: گروهی که مانند غنچهها سرهایشان را به سمت پایین خم کردهاند، مانند گلهایی از باغ سینه، زخمها و دردهای فراوانی را فریاد میزنند.
نتوان به نور شرم به جز پیش پای دید
از حسن فیض مردم بیباک می برند
هوش مصنوعی: انسان نمیتواند از شرم و خجالتش بهرهای ببرد، مگر اینکه آن را در حضور دیگران نشان دهد. از زیبایی و لطفی که در وجود انسانهای بیباک و شجاع وجود دارد، میتوان بهرهمند شد.
هر مال شبهه ای که بود چون حرامیان
دست و دهن به آب کشان پاک می برند
هوش مصنوعی: هر چیزی که به طور مشکوک به دست آمده، مانند دزدان که به وسایل دیگران آسیب میزنند، باید با دقت و مراقبت پاک شود.
صائب مکن ز چرخ شکایت که عارفان
از سیر گلخن آینه پاک می برند
هوش مصنوعی: از چرخ فلک گله نکن، زیرا عارفان میدانند که چگونه از میانه کثیفیها، زیباییها و حقیقت را بیرون بکشند.