گنجور

غزل شمارهٔ ۴۱۵۱

مردان اگر نفس به فراغت کشیده‌اند
در زیر آب تیغ شهادت کشیده‌اند
آن‌ها که در بلندی فطرت یگانه‌اند
در شهر خویش تلخی غربت کشیده‌اند
مردانه می‌روند چو مجنون به کام شیر
جمعی که چارموجه کثرت کشیده‌اند
از بار کوه قاف ندزدند دوش خویش
تا سایلان گرانی منت کشیده‌اند
از زهر مرگ تلخ نسازند روی خویش
آن‌ها که جام تلخ نصیحت کشیده‌اند
از تاب عارض تو سلامت‌گزیدگان
خود را به آفتاب قیامت کشیده‌اند
صائب بهشت نسیه خود نقد کرده‌اند
جمعی که پا به دامن عزلت کشیده‌اند

اطلاعات

وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

مردان اگر نفس به فراغت کشیده‌اند
در زیر آب تیغ شهادت کشیده‌اند
هوش مصنوعی: مردان که در آرامش به سر می‌برند، در واقع جانفشانی‌های بزرگ و سختی‌های زیادی را تحمل کرده‌اند و به خاطر ایستادگی و شجاعتشان، جان خود را در شرایط دشوار فدای حق کرده‌اند.
آن‌ها که در بلندی فطرت یگانه‌اند
در شهر خویش تلخی غربت کشیده‌اند
هوش مصنوعی: افرادی که از نظر فطرت و روحی در سطح بالایی قرار دارند، در محیط خود طعم تلخ تنهایی و غربت را تجربه کرده‌اند.
مردانه می‌روند چو مجنون به کام شیر
جمعی که چارموجه کثرت کشیده‌اند
هوش مصنوعی: مردانگی را مانند مجنون در پی عشق دنبال می‌کنند، همانطور که گروهی از مردم که بر اساس چهار جنبه مختلف به سمت دریا می‌روند.
از بار کوه قاف ندزدند دوش خویش
تا سایلان گرانی منت کشیده‌اند
هوش مصنوعی: بار سنگین و دشواری که بر دوش انسان‌هاست، به هیچ قیمتی قابل سرقت و یا کم کردن نیست، چرا که این بار به دلیل مشکلات و چالش‌های زندگی به وجود آمده و همه باید آن را تحمل کنند.
از زهر مرگ تلخ نسازند روی خویش
آن‌ها که جام تلخ نصیحت کشیده‌اند
هوش مصنوعی: آن‌هایی که تجربه تلخ نصیحت را داشته‌اند، نباید صورت خود را با زهر مرگ تلخ کنند.
از تاب عارض تو سلامت‌گزیدگان
خود را به آفتاب قیامت کشیده‌اند
هوش مصنوعی: زیبایی چهره‌ات باعث شده است که افرادی که سلامت و خوشبختی را تجربه کرده‌اند، به سوی روز قیامت و حقایق عمیق‌تری سوق داده شوند.
صائب بهشت نسیه خود نقد کرده‌اند
جمعی که پا به دامن عزلت کشیده‌اند
هوش مصنوعی: برخی از افرادی که از زندگی اجتماعی فاصله گرفته و به تنهایی روی آورده‌اند، به سودای بهشت و آرامش در دنیای دیگر، در این دنیا به سرگرمی‌ها و لذات مادی پرداخته‌اند و به نوعی از آنچه که در انتظارشان است، بهره‌برداری کرده‌اند.