هوش مصنوعی: زیبایی و نیکویی که ستاره سهیل به سرزمین یمن می‌بخشد، از تماشای لب عقیق‌مانند او به من نیز می‌رسد.

هوش مصنوعی: اگر عطسه یک غزال در دشت بیفتد، دشت به رنگ لاله درمی‌آید، چرا که اگر بوی زلف او به مشام ختن برسد، تأثیری شگرف خواهد گذاشت.

هوش مصنوعی: چشمی که زلیخا به پیراهن یوسف دوخته، چگونه می‌تواند به مکانی آرام و ساکن برسد؟

هوش مصنوعی: در باغ را با بال خود باز کن و به تنها بوی گلی که از چمن می‌آید راضی نباش.

هوش مصنوعی: دهان شیرین و خوش‌زبان نمی‌تواند از دهان تلخ و ناگوار چیزی به زبان آورد. شکر و شیرینی کلام، تنها به کسی که طبعش شیرین است می‌رسد و به کسی که تلخی در کلامش دارد، نمی‌تواند منتقل شود.

هوش مصنوعی: پروانه به دور شمع نمی‌چرخد، زیرا پوشش و حجاب عشق، او را از رسیدن به این جمع بازمی‌دارد.

هوش مصنوعی: در این بیت، اشاره به این است که برای رهایی از وضعیت سخت و دشوار (چاه)، باید از وابستگی‌های خود کم کرد و به طور واقعی به فکر حل مسئله بود. در واقع، امید و تلاش باید به سمتی باشد که بتواند به عمق مشکل (چاه ذقن) برسد و آن را حل کند.

هوش مصنوعی: در محفل او، کسی به دیگری حق نمی‌دهد که جایی داشته باشد، جز اینکه سپند به کمک من بیاید.

هوش مصنوعی: امیدوارم همیشه به توانایی‌ها و مهارت‌های خودتون تکیه نکنید، چرا که ممکن است این اعتماد به نفس باعث بی‌احتیاطی شما شود و در نهایت به سرنوشت‌هایی نامناسب منجر شود.

هوش مصنوعی: زبان و نوشته‌مان به گونه‌ای روشن و دلنشین است که مانند شمعی می‌درخشد و نور آن به هزار محفل و جمع می‌رسد.