صائبغزل شمارهٔ ۳۹۸۳
ز وصل شوق دل داغدار کم نشود
گرسنه چشمی دام از شکار کم نشود
ز داغ لاله سیاهی نمی برد شبنم
ملال من ز می خوشگوار کم نشود
به آه وناله نفس سوختم ندانستم
که تلخکامی بحر از بخار کم نشود
هزار قاصد اگر ناامید برگردد
تردد دل امیدوار کم نشود
به هر چه رونکنی روی در تو می آرد
ز پشت آینه نقش ونگار کم نشود
کمند موج ز دریا چه می تواند برد
ز خط طراوت آن گلعذار کم نشود
صفای وقت میسر نمی شود صائب
ز آبگینه دل تا غبار کم نشود
اطلاعات
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
ز وصل شوق دل داغدار کم نشود
گرسنه چشمی دام از شکار کم نشود
هوش مصنوعی: عشق و شوق به وصل معشوق، دل را همیشه آتشین و داغدار نگه می‌دارد. مثل اینکه چشم گرسنه‌ای که منتظر شکاری است، هیچ‌وقت از تلاش و انتظار خود کم نمی‌کند.
ز داغ لاله سیاهی نمی برد شبنم
ملال من ز می خوشگوار کم نشود
هوش مصنوعی: از غم و حسرت زیبایی‌های لاله، شبنم هیچ‌گونه غمی ندارد. همچنین، دل شادابی من به خاطر شراب لذیذ هرگز کم نمی‌شود.
به آه وناله نفس سوختم ندانستم
که تلخکامی بحر از بخار کم نشود
هوش مصنوعی: در اثر غم و اندوه، دلم آتش گرفته و نمی‌دانستم که درد و رنج عمیق در زندگی، با مرور زمان کمتر نخواهد شد.
هزار قاصد اگر ناامید برگردد
تردد دل امیدوار کم نشود
هوش مصنوعی: اگر هزار پیام‌رسان با ناامیدی بازگردند، امید دل آدمی کم نخواهد شد.
به هر چه رونکنی روی در تو می آرد
ز پشت آینه نقش ونگار کم نشود
هوش مصنوعی: هرچیزی را که به جلو ببری و به آن توجه کنی، بازتاب آن در تو نمایان می‌شود و این زیبایی و نقش و نگار هرگز کاهش نمی‌یابد.
کمند موج ز دریا چه می تواند برد
ز خط طراوت آن گلعذار کم نشود
هوش مصنوعی: موج دریا نمی‌تواند از زیبایی و طراوت آن گلزار بکاهد.
صفای وقت میسر نمی شود صائب
ز آبگینه دل تا غبار کم نشود
هوش مصنوعی: برای رسیدن به آرامش در زندگی، ابتدا باید دل را از کدورت‌ها و غبارهای درونی پاک کنیم؛ زیرا تنها در این صورت می‌توانیم زیبایی‌ها و صفاهای زندگی را تجربه کنیم.